آیا لاغری با مصرف مواد مخدری مانند شیشه کار درستی است به تازگی استفاده از این ماده توهم زا برای رسیدن به تناسب اندام رواج پیدا کرده است هشدارهای پزشکی در این زمینه را با هم می خوانیم
رویای لاغری، بدل شدن به شخصیت خیالی «باربی» و رسیدن به دنیای زنانه سوپراستارهای مد وسینما، برخی زنان امروزی را در رویای رسیدن به سراب زیبایی ساخته غرب می سوزاند.
کار به جایی رسیده است که می خواهند برای رسیدن به قله ارزش های هالیوودی هر چه که از دستشان برمی آید انجام دهند تا شوند شبیه همان آدم های خیالی و این، آغاز بروز تب خطرناک و هذیانی برای رسیدن به سرابی است که گاه آگاهانه و وقت هایی ناآگاهانه زنان و دخترانی بس جوان را به دام اعتیاد به ماده ای همچون شیشه می اندازد.
انگار یک چیز را فقط شنیده اند و آن اینکه ماده ای هست که فورا لاغرشان می کند. این زنان که شمارشان اندک نیست با معضلی مواجه اند؛ یعنی از سویی کم تحرکی در زندگی شهری و از سوی دیگر تغذیه ای ناسالم را در پیش گرفته و روز به روز چاق تر شده اند و حال می خواهند یک شبه ره صد ساله ای را بپیمایند که به این زودی ها با راه های منطقی همچون رژیم غذایی سالم و ورزش نمی توانند به دستش آورند. یکی نیست به آنها بگوید آیا چاقی و اضافه وزنتان را یک شبه به دست آورده اید که بخواهید آن را طی چند شب از بین ببرید؟
این دسته از زنان حاضرند به هرقیمت و یا با هرتاوانی به رویای خود یعنی لاغری دست یابند و البته که تاوان آن را حتی سنگین پس دهند؛ اما بهای آن چه گران …
روی آوردن به شیشه آنهم با شایعه ای بر سر زبان ها که «شیشه لاغر می کند» آغازگر نابودی همیشگی زندگی اسیران لاغری در مکان هایی همچون آرایشگاه ها و سالن های بدنسازی است؛ اما آیا شیشه می تواند آن لاغری و در عین حال زیبایی را براساس ارزش های زمانه به فرد بدهد؟
آمارهای موجود در ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور گویای آن است که در زمان حاضر حدود 10 درصد از یک میلیون و 325 هزار مصرف کننده مواد مخدر و صنعتی در کشور را زنان تشکیل می دهند.
همچنین بر اساس این آمار، طی چند سال گذشته؛ مصرف شیشه و دیگر مواد مخدر صنعتی در مصرف کنندگان از سه به 26 درصد افزایش داشته است.
دکتر علی فرهودیان، روانپزشکی است که سال هاست در زمینه مواد مخدر و اعتیاد آور پژوهش کرده است.
فرهودیان می گوید: هر چند این مخدرهای صنعتی انرژی زا هستند و ضعف و ناتوانی و افسردگی و بی حالی را بطور موقت در انسان از بین می برند و اعتماد به نفسی کاذب به مصرف کننده القاء می کنند؛ اما آنان که به دنبال لاغریند بدانند که لاغری حاصل از مصرف ماده محرک شیشه، طبیعی نیست و بدشکلی و بدهیکلی و لاغری بیمارگونه را برای فرد مصرف کننده به همراه دارد.
زشتی چهره، خشکی و چین و چروک های عمیق پوست ، آثار نامطلوب روی دهان و دندان و نیز بدن از عوارضی است که به گفته فرهودیان شیشه روی بدن انسان می گذارد.
وی هر چند اظهار می دارد که مصرف کوتاه مدت شیشه باعث کاهش اشتها، افزایش دمای بدن وتحرک و لاغری می شود اما در عین حال به موضوع مهم تر دیگری که مصرف کنندگان از آن غافلند هم اشاره می کند که این لاغری پس از 6 هفته به حالت قبلی بازمی گردد؛ یعنی اشتها به شرایط قبلی برگشت پذیراست.
این کارشناس اعتیاد ، شیشه را جزء مواد مخدر عنوان نمی کند اما آن را در رده مواد محرک صنعتی رده بندی می کند که بدتر از هر مخدری تاثیر سریع بر ابتلای فرد به اعتیاد می گذارد به گونه ای که آثار مصرف آن بلافاصله پس از یک تا 2بار استعمال در انسان ظاهر می شود.
این، خط بطلانی است که فرهودیان به برخی اظهارات غیر کارشناسی و غیرعلمی مبنی براینکه استعمال شیشه اعتیادآور نیست و جنیه دارویی دارد می کشد. او می افزاید:برخلاف این اظهارات، مصرف شیشه، شدیدا اعتیاد آوراست و عوارض روانی جدی را بدنبال دارد و بعضا توسط افراد مغرض به افراد توصیه می شود حال آسیب های جدی دیگر این ماده روی قلب، مغز، کبد و کلیه بماند.
حال سوالی مطرح است و‌آن اینکه آیا با توجه به اینکه این ماده و زیان های غیر قابل جبرانش ارزش مصرف جهت لاغری دارد؟ و اینکه چقدر این ماد تاثیری منفی روی بخش هایی از مغز می گذارد به گونه ای که دیگر آن بخش گرفتار مغز بدون مصرف این ماده قادر به فعالیت نخواهد بود.
باید یک بار دیگر در ارزش های جامعه تجدید نظر کرد و اینکه باید آگاه سازی مناسبی درعدم استعمال مواد محرک صنعتی و نیز استفاده افراد از داروهای لاغری به همه آحاد به ویژه زنان و دختران، آموزش داده شود.
نباید فراموش کرد که تقاضای زیادی برای لاغری وجود دارد و باید این موضوع را نیز مد نظر داشت که برخی تا پای مرگ پیش می روند تا به خواسته خود برسند اما آن زمان، وقتی است که دیگر همه چیز را از دست داده اند ، این موضوع را می توان با اطلاع رسانی به موقع کنترل کرد که نگاه متفاوت مسئولان را می طلبد.
ایرنا،
