دانشمندان یکی دیگر از رمز و رازهای طولانی مدت حمله ی سیستم ایمنی به سلولهای بتا در بروز دیابت نوع 1 را کشف کردند. آنها مولکولی را شناسایی کردند که مورد حمله ی سیستم ایمنی درافراد مبتلا به دیابت نوع 1 قرار می گیرد.
این پژوهش فوق العاده توسط دکتر مایکل کریستی از دانشگاه لینکلن در بریتانیا انجام شد، یافته های این پژوهش به شناسایی افراد درمعرض خطر دیابت نوع 1 کمک کرده و میتواند به ابداع درمانهای جدیدی برای این بیماری منجر شود.
دیابت نوع 1 هنگامی ایجاد می شود که بدن قادر به تولید انسولین نباشد، هورمون انسولین برای تنظیم مقدار قند خون و ورود گلوکز به داخل سلولها برای تولید انرژی ضروری است. این یک بیماری اتوایمیون است که درآن سیستم دفاعی بدن که بطور نرمال از بدن در برابر مهاجمان خارجی محافظت می نماید به سلولهای خودی در پانکراس (سلولهای بتا که تولید کننده ی انسولین هستند) حمله می کند.
در دیابت نوع 1، سیستم ایمنی به مولکولهای خاصی در پانکراس بنام autoantigens واکنش نشان می دهد، درحالیکه بطور طبیعی باید از آنها چشم پوشی کند.
افراد مبتلا به دیابت نوع 1 درخون خود دارای آنتی بادیهایی اختصاصی برای هر یک از این مولکولها هستند. درحال حاضر، آزمایشاتی برای تشخیص این آنتی بادیها وجود دارد: هر چه تعداد آنتی بادیها در بدن بیشتر باشد، خطر ابتلا به دیابت نوع 1 افزایش می یابد. این آزمایشات درحال حاضر برای شناسایی افرادیکه درمعرض خطر زیادی برای دیابت نوع 1 هستند، استفاده می شود و در آینده می تواند فرصتی را برای انجام مداخلات و توقف بیماری بوجود آورد.
تاکنون، دانشمندان 4 مولکول را که توسط سیستم ایمنی در دیابت نوع 1 مورد حمله واقع می شوند شناسایی کرده اند. هویت مولکول پنجم که در طی 20 سال گذشته ناشناخته مانده بود و با نام Glima از آن یاد می شد، تاکنون یک راز بود. گروه دکتر کریستی با موفقیت توانستند این مولکول پنجم را شناسایی نمایند، این مولکول که Tetraspanin-7 نام دارد، می تواند آزمایشات پیش بینی دیابت نوع 1 را دقیق تر نماید. گروه دکتر کریستی هم اکنون به دنبال یافتن راههایی برای توقف حمله ی سیستم ایمنی به این مولکول به منظور جلوگیری از ابتلا افراد درمعرض خطر به بیماری دیابت نوع 1 هستند.
بودجه ی این تحقیقات توسط انجمن دیابت بریتانیا و جامعه ی غدد بریتانیا تأمین شد و نتایج آن در مجله ی Diabetesمنتشر گردید.
دکتر کریستی می گوید: توانایی تشخیص اتوآنتی بادیها در خون و شناسایی مولکولهای هدف آنها به دانشمندان اجازه خواهد داد تا آزمایشاتی را برای تشخیص کلینیکی دیابت نوع 1 ابداع کنند و افراد درمعرض خطر این بیماری را شناسایی نمایند. شواهد مطالعات حیوانی و انسانی نشان می دهد که می توان از ابتلا افراد پرخطر به دیابت نوع 1 جلوگیری کرده و با انجام درمانهایی برای دخالت در پاسخ ایمنی از بروز این بیماری درحیوانات جلوگیری نمود یا از دست رفتن سلولهای ترشح کننده ی انسولین را در بیماران، آهسته نمود.
در حال حاضر، دانشمندان بر روی ابداع روشهایی برای مداخله ی خاص در پاسخ های ایمنی مرتبط با بروز دیابت نوع 1 تمرکز کرده اند، بنابراین گردآوری اطلاعات بیشتر در مورد اهداف اصلی پاسخ های خود ایمنی بسیار ضروری است.
با شناسایی هویت Glimaابداع آزمایشات آنتی بادی مربوط به آن امکان پذیر گردید و هم اکنون می توان از این دانش برای پیش بینی ابتلا به دیابت و ایمونوتراپی استفاده کرد.
غربالگری آنتی بادیهایی که بر علیه 4 مولکول موجود در پانکراس درحال حاضر انجام می شود به ارزیابی خطر ابتلا فرد به دیابت نوع 1 کمک می کند، پس از این، غربالگری آنتی بادی علیه Tetraspanin-7نیز در برنامه ی ارزیابی خطر ابتلا افراد به دیابت نوع 1 قرار خواهد گرفت، این کار دقت پیش بینی را افزایش داده و به محققان کمک می کند پاسخ ایمنی منحصر به فرد هر بیمار را بهتر درک کنند، که هر دو این مسائل به ابداع درمانهایی برای توقف پیشرفت بیماری دیابت نوع 1 کمک خواهد کرد.
یکی از اعضای گروه تحقیق، دکتر McLaughlin کمک هزینه ی تحقیقات خود را در دانشگاه آکسفورد، از موسسه ی خیریه ی دیابت نوجوانان، به منظور ابداع آزمایش تشخیص جدیدی برای شناسایی آنتی بادی علیه Tetraspanin-7ودرک بهتر عملکرد آن دریافت کرد.
دکتر امیلی برنز مدیر ارتباطات تحقیقات دیابت بریتانیا می گوید: به منظور جلوگیری از دیابت نوع 1، نیاز به درک کاملی از پاسخ ایمنی درتخریب سلولهای تولید کننده ی انسولین داریم. دکتر کریستی می گوید: ما امیدواریم این یافته ها به شناسایی افراد درمعرض خطر دیابت نوع 1 و در دراز مدت به ابداع درمانهایی برای توقف این پاسخ ایمنی و در نهایت جلوگیری از دیابت نوع 1 کمک کند.
منبع :diabetestma.org
