اگر می خواهید رزومه خود را به بهترین نحو تکمیل کنید توصیه می کنیم از ذکر برخی موارد پرهیز کنید تا در نحوه معرفی شما به کارفرما مشکلی پیش نیاید
یک رزومه که خوب نوشته شده باشد می تواند به گرفتن یک شغل عالی بینجامد. کارجویان با اجتناب از اصطلاحات زائد و منسوخ می‌توانند پیام‌شان را برسانند و از صف جماعت کارجویان خارج شوند و شغل بگیرند. در این‌جا فهرستی از واژگانی آمده است که باید در رزومه ها از آنها اجتناب شود.
با این‌که بسیاری از شرکت‌های بزرگ از نرم‌افزار رزومه‌نویسی خودکار برای اجتناب از دریافت انبوه درخواست‌های شغلی استفاده می‌کنند، ولی بارگذاری رزومه با واژه‌های منسوخ و زائد راه هوشمندانه‌ای برای جلب توجه کارفرمایان و گرفتن شغل نیست.
پال مک دانلد، عضو اجرایی هیات مدیرهی موسسه‌ی کاریابی رابرت هاف می‌گوید: “تقریباً همه به خاطر استفاده از واژه‌های منسوخ در رزومه‌ی خود مرتکب اشتباه می‌شوند، ولی آدم‌های حرفه‌ای مدام توانایی مکاتبات و تهیه‌ی رزومه‌ی خود را ارزیابی می‌کنند و آن را ارتقاء می‌دهند.”
به نظر ماری لورنز، مدیر ارتباطات و اطلاع رسانی شرکت کریر بیلدر، یکی از مشکلات عمده‌ی استفاده از اصطلاحات و واژگان منسوخ و زائد این است که آن‌قدر استفاده شده‌اند که معنی خودشان را کلاً از دست داده‌اند.
وی توضیح می‌دهد، “مسئله‌ی دیگر این است که بسیاری از این واژگان کارجو را از داوطلبان دیگر متمایز نمی‌کند چون بسیار کلی، عمومی و کلیشه‌ای هستند.” و ادامه می دهد: “کارجویان به جای آن باید از هنرها، تخصص‌ها، موفقیت‌ها و دست‌آوردهای خود حرف بزنند، باید خودشان را نشان بدهند نه این‌که بگویند.” مک دانلد می‌گوید: “کارجویان با اجتناب از اصطلاحات زائد و منسوخ می‌توانند پیام‌شان را برسانند و از صف جماعت کارجویان خارج شوند و شغل بگیرند.”
در این‌جا فهرستی از واژگانی آمده است که باید در رزومه ها از آنها اجتناب شود:
۱.”پرکار”
وقتی شرکت کریر بیلدر سال گذشته از ۲۲۰۰ مدیر کارگزینی نظرسنجی کرد دریافت که واژه‌ی “پرکار” رنج‌آورترین اصطلاح است که در رزومه‌ها دیده می‌شود. لورنز می‌گوید “هر آدمی می‌تواند بگوید “پرکار”، “بهترین اولاد”، یا “خلاق” است. کارفرمایان می‌خواهند بدانند چه چیزی یک کارجو را منحصر به فرد و متمایز می‌کند و چگونه می‌تواند برای سازمانی مشخص که به آن درخواست کار داده است ارزش‌افزایی کند.”
۲. “تلفن”
الی امدور مربی کارآموزی می‌گوید هیچ دلیلی ندارد که شما واژه‌ی “تلفن” را در جلوی شماره تلفن واقعی بگذارید. وی می‌گوید: “بسیار بچه‌گانه است. چون آنها می‌دانند که شماره تلفن شما است.” همین قاعده در مورد رایانامه (ایمیل) نیز صادق است.
۳. “نتیجهگرا”
لوز تر می‌گوید: “به جای این‌که فقط بگویید شما نتیجهگرا هستید، بنویسید چه کار کردهاید که واقعاً به نتیجه رسیده است” – و این نتایج چه بوده‌اند.”
۴. “مسئولِ”
آلیسا گلبارد، موسس و رئیس هیأت مدیرهی شرکت رزومه‌استراتجیز می‌گوید واژه‌های زائد مثل “مسئولِ”، “ناظرِ”، یا “سرپرستِ” غیرضروری و پیچیده هستند و تجربه ی شما را پنهان می کنند. وی توصیه می‌کند: “رو راست باشید، خلاصه بنویسید، و از واژگانی استفاده کنید که توانمندی‌ها و تجارب و سوابق واقعی شما را توصیف کنند.” و می‌گوید به جای نوشتن “مسئول آموزش انترن‌ها یا کارآموزان” بنویسید” کارآموزان یا انتزها را….. آموزش داده‌ام.”
۵. “بسیار واجد شرایط”
مک دانلد می‌گوید استفاده از اصطلاحاتی مثل “بسیار واجد شرایط” یا “بسیار با تجربه” یا “بسیار حرفه‌ای” شما را برای یک شغل مناسب‌تر جلوه نمی‌دهد – در حقیقت، ممکن است اثر منفی و معکوسی داشته باشد. او می‌گوید “به جای آن بر مهارتها، دست‌آوردها، و سوابق، و گواهی‌ها و مدارکی که نقش و توانمندی شما را تعریف می‌کنند تمرکز کنید.”
۶. “همه‌کاره”
ریتا فریدمن می‌گوید “نه تنها این واژه تداعی می‌کند که دارید برای سیب زمینی سرخ کرده (کار) له له می زنید و التماس می‌کنید، بلکه به عنوان واژه‌ی رمزگشایی‌شده‌ی بسیار بسیار کهنه شناخته می‌شود.”
۷. “مدارک و منابع در صورت لزوم و درخواست ارسال می‌شود”
گلبارد می‌گوید “این عبارت از مد افتاده به صورت غیر ضروری شما را سالخورده و فرتوت نشان می‌دهد. اگر شما به مصاحبه دعوت شوید از شما مدارک شغلی و تحصیلی شخصی و حرفه‌ای را خواهند خواست، پس ضرورتی ندارد این جمله‌ی کلیشه‌ای را بیاورید.”
۸. “هما”
ویکی الیور نویسنده‌ی کتاب “واژگان فروش قدرتمند”، و “۳۰۱ پاسخ هوشمندانه به پرسش‌‌های مصاحبه‌های شغلی دشوار”، می‌گوید شما باید ابتدا تمام کلمات یک سرواژه یا کوته‌نوشت را بنویسید و سپس سر واژه یا کوته‌نوشت را در پرانتز بگذارید. مثلاً “هما” باید به این صورت خوانده شود، “هواپیمایی ملی ایران(هما)” وی توضیح می‌دهد: “حقیقتاً دشوار است که کارمندان کارگزینی دائماً به یک تکه کاغذ رجوع کنند تا اسامی اصلی را پیدا کنند.”
۹. “علاقه‌مند به کار گروهی”
مک دانلد می‌گوید: “چه کسی نمی‌خواهد بازیگر یک تیم کاری باشد؟ اگر شما علاقه‌مند به کارگروهی نباشید به احتمال زیاد آن شغل را نمی‌گیرید.” استفاده از این اصطلاح اصلاً شما را از دیگر داوطلبان متمایز نمی‌کند. در عوض از یک مثال استفاده کنید که بگوید چگونه وقت، پول، و منابع شرکت را در یک پروژه‌ی تیمی یا در همکاری با دیگران صرفه‌جویی خواهید کرد.
۱۰. “جاه طلب و زرنگ”
فریدمن می‌گوید: “البته که شما هرگز نخواهی گفت “تنبل” هستید، ولی اگر خودتان را در رزومه زرنگ، بلندهمت، یا جاه طلب بخوانید بی‌معنی و غلط انداز است.” وی می‌افزاید: “این اصطلاح تلویحاً می‌گوید هدف شما این است که اول شغل را بگیرید، ولی به سرعت به دنبال ترقی‌کردن در شرکت هستید. چون به شغل درخواستی قانع نیستید، و این باعث می‌شود کارفرما مجبور شود به دنبال کارمند جدیدی در آینده‌ی نزدیک باشد.”
۱۱. “مایکروسافت ورد”
البته که شما و هرکس دیگر بلد است. گلبارد می‌گوید “فرض می‌شود شما خبرگی و مهارت پایه را در مایکروسافت آفیس دارید، دیگر نیازی نیست. آن را در رزومه بیاورید، مگر آن که شما مهارت کاملاً حرفه‌ای و تخصصی داشته باشید.”
۱۲. “سخت‌کوش”
حقیقت این است که شرکت‌ها بدون شک قبول نمی‌کنند شما پرتلاش و سخت کوش نباشید یا مثل کسی باشید که فقط هدفش گرفتن شغل است. ولی اصلا فکر نکنید که با نوشتن واژه‌ی “سخت‌کوش” مدیران کارگزینی متقاعد می‌شوند شما سخت‌کوش هستید. مک دانلد می‌گوید “مثال‌های محکمی بیاورید که چطور میتوانید یک محصول بیشتر تولید کنید، تا این‌که از کلیشه‌های فراموش شده و منزجرکننده استفاده کنید.”
۱۳. “راستگو”
فریدمن می‌گوید “راست‌گویی از آن چیزهایی است که باید نشان بدهی نه این‌که فقط بگویی.” وی می‌افزاید: “فکر نکنید بعضی از داوطلبان که رقیب شما هستند خودشان را “دروغگو” یا “دورو” توصیف می‌کنند.”
۱۴. “وقت‌شناس”
وقت‌شناسی بسیار خصیصه‌ای با ارزش و عالی است. ولی این یک اصل اولیه و بدیهی برای گرفتن یک شغل است. پس به خودتان زحمت ندهید و فضای رزومه‌تان را به هدر ندهید. به جای آن مطالب و اطلاعات مفیدتری را بیاورید.
۱۵. “„”
جز آن‌که این نماد به عنوان علامت نقل قول یا گفتاورد باشد از آن برای تکرار یا ایضا استفاده نکنید. از زبان متنی غیررسمی پرهیز کنید. گلبارد می‌گوید: “یک رزومه یک سند رسمی است و اغلب نخستین برداشت و خاطره‌ای است که یک کارفرما از شما به ذهن می‌سپارد. زبان کسب و کار تجاری باید آن گونه استفاده شود که از تأثیر منفی واژگان یا نمادهای غیر رسمی یا شیوه‌ی نگارش ضعیف پرهیز شود.”
۱۶. “مردم‌دار”
الویر می‌گوید کلیشه‌هایی مثل “مردم‌دار” را نمی‌توان ثابت کرد و کارمندان کارگزینی به دفعات این عبارت را شنیده‌اند و احتمالاً به محض این‌که آنها را ببینید چشمانشان ناخودآگاه از متن منحرف می شود و حتی ممکن است بقیه ی متن را نخوانند.”
۱۷. “تمام‌کننده”
مک‌دانلد می‌گوید “این یکی برای من بسیار زننده و آزاردهنده است. عبارتی بیهوده است و هیچ ارزش افزوده‌ای برای رزومه ندارد. یک مدیر کارگزینی هرگز کاری را به شما نخواهد داد اگر با اشتیاق کار را شروع نکنید و به آن متعهد نباشید.”
۱۸. “من”
گلبارد می‌گوید از به کاربردن ضمایر شخصی مثل من، مرا، ام، ما، ایم پرهیز کنید .وی می‌افزاید “شخصی که رزومه شما را بازبینی می‌کند و می‌خواند می‌داند شما درباره‌ی مهارتها، تجارب، و تخصص‌ها یا چیزهایی مرتبط با شرکتی که قبلاً برای آن کار کردهاید صحبت می‌کنید، پس نیازی ندارید “ضمایر” زائد را خرج و درج کنید.”
۱۹. “با موفقیت”
گلبارد می‌گوید “عموماً فرض می‌شود شما هر چه را در رزومه‌تان آورده‌اید “با موفقیت” بوده است. بنابراین ضرورتی ندارد که بگویید با موفقیت فلان کار یا برنامه را مدیریت کردید یا با موفقیت برنامه‌ی بودجه‌ی سالانه را تحقق بخشیدید.”
۲۰. “مثل ساعت کار کردن”
الیور می‌گوید “واژگانی مثل این باعث می‌شود شما مثل یک ماشین به نظر برسید. بیشتر مدیران کارگزینی ترجیح می‌دهند با یک انسان ملاقات کنند. از افعال ساده و موثر استفاده کنید.”
وب‌سایت بازده:
