بهداشت، دانش حفظ تندرستی و پیشگیری از بیماری ها و پزشکی، علم درمان بیماری ها است. مبرهن است که بیمر نشدن و پیشگیری بر بیمار شدن و معالجه نمودن، ضمن اولویت مزیت فراوان دارد چرا که محتوای بهداشت پیوسته در حال تغیر و تحول بوده است و عواملی نظیر رشد اقتصادی، پیشرفت های علوم پزشکی و اجتماعی و تحولات فرهنگی و غیره در آن دخالت اساسی داشته اند.
برخی بهداشت را عدم ابتلا به بیماری توصیف می نمایند و این تعریف گرچه تا حدی می تواند قابل قبول باشد ولی تعریف جامع و قانع کننده ای نیست زیرا عدم ابتلا به بیماری فقط به سلامت سیستم فیزیولوژیک انسان اطلاق می شود و سلامت روانی و اجتماعی را توجیه نمی کند. تجربیات نشان می دهد که استفاده از شاخص های یک جانبه و محدود برای ارزیابی سطح بهداشت اعضای یک جامعه نتیجه معقولی بدست نمی دهد و باید در جستجوی شاخص های جامع و چند بعدی بود که سطح سلامت و بهداشت افراد جامعه را نسبت به آن ها سنجید.
از نظر بروکینگتون، محقق انگلیسی بهداشت عبارت است از: «احساس حالت شادابی جسمی و روحی همراه با ذخیره قدرت بر اساس عملکردهای عادی بافت ها و هماهنگی و تطابق جسمی و روحی که موجب فراهم گردیدن زندگی سرشار از نشاط برای انجام خدمات و کارهای عادی می باشد».
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
