وضع بهداشتی هر مکان بر اساس استانداردهایی تعیین می گردد و چنانچه آن مکان فاقد اصول اساسی موارد بهداشتی باشد غیر بهداشتی تلقی می گردد. هر چند اکثریت سالن های ایران دارای این شرایط نبوده ولی ممکن است غیر بهداشتی هم نباشند.
1. کف سالن های ورزشی را باید همیشه خشک و تمیز گه داشت تا از لغزندگی ورزشکاران جلوگیری شود و دارای پستی و بلندی هم نباشد.
2. برای جلوگیری از ورود گرد و خاک و مواد ته کفش ها باید قبل از درب ورودی کف پوشی برای نظافت کفش ها وجود داشته باشد که حداقل باید 2 متر درازی و اندازه درب ورودی پهنا داشته باشد.
3. برای جلوگیری از تراکم و رفت و آمد بهتر است تا حد امکان راه پله ها و خروجی ها عریض در نظر گرفته شود.
4. راه پله ها باید به پله های نه کمتر از 3 پله و نه بیشتر از 16 پله تقسیم شود. شیب پله ها نباید زیاد باشد و ارتفاع پله ها 5/26 سانتی متر از پله ای به پله دیگر باشد.
5. جلوی پنجره سالن های ورزشی باید تور سیمی یا نرده کشیده شود تا مانع از شکستن پنجره ها شود.
6. سالن های ورزشی باید با استفاده از نور آفتاب در طول روز و با استفاده از لامپ های مناسب در شب از حداکثر روشنایی بهره مند باشند.
7. سالن های ورزشی باید به نحوی طراحی شوند که از آلودگی های صدایی محیط به دور باشند.
8. همواره باید ورزشکاران را نسبت به پاکیزگی سالن ها آموزش و تشویق کرد.
9. دستشویی و توالت کافی به نسبت سرانه استفاده در سالن های ورزشی در نظر گرفته شود.
10. رختکن و حمام کافی برای استحمام ورزشکاران بعد از فعالیت های ورزشی تعبیه گردد.
11. سالن های ورزشی باید به وسایل کمک های اولیه و همچنین کپسول آتش نشانی مجهز باشند.
12. درهای خروجی سالن ها باید به طرف بیرون باز و بسته شوند البته بهتر است که
درب ها به طور متحرک و مستقل و خودکار باشند.
13. سالن های ورزشی باید از تهویه مناسب و کافی برخوردار باشند.
14. رنگ سالن ها مناسب و قابل شستشو باشد.
15. اتاق سرپرستی سالن های ورزشی باید به نحوی باشد که سالن به سهولت قابل رویت و کنترل باشد.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
