کفش تنها پوشاکی است که به ویژه در عرصه ورزش بیشترین و متنوع ترین مدل ها و تغییرات را به خود اختصاص داده است. کفش نامناسب با ایجاد فشارهای مزمن به پا، می تواند پس از مدتی موجب ایجاد تاول، پنبه و تغییر شکل های ساختاری شود و ضمن ایجاد اختلالات بیومکانیکی، بر تعادل کل بدن تاثیر منفی داشته باشد. در مجموع کفش باید دارای دو عملکرد عمده باشد: گرفتن ضربه و کنترل حرکت.
کفش ورزشی به عنوان بخشی از ابزار ورزشی برخلاف کفش های معمولی باید وظایف زیادی را انجام دهند و علاوه ببر حفظ عمل طبیعی پا باید نسبت به فشارهای مختلف و شدید ورزشی مقاوم باشد.
به طور کلی سه نقش اصلی را می توان برای کفش در نظر گرفت:
1. نقش شکل دهی و ظرافت بخشی: کفش شکل و ظرافت ویژه ای به راه رفتن می دهد به طوری که بدون کفش راه رفتن انسان شکل ناخوشایندی به خود می گیرد.
2. نقش حمایتی و حفاظتی: حمایت از پا مهمترین وظیفه کفش است و بعنوان یک ابزار حفاظتی از مهمترین اهرم حرکتی انسان در مقابل نیروهای واکنشی زمین هنگام راه رفتن، دویدن، پریدن و سایر فعالیت های حرکتی حمایت می کند.
3. نقش ورزشی: این نقش بسیار اختصاصی است و از این رو کفش باید نه فقط با الگوهای حرکتی هر رشته سازگار باشد بلکه باید به اوج اجرا مک و از صدمات ورزشی نیز جلوگیری کند. کفش در ورزش باید پا را از عوامل آسیب رسان خارجی حفظ کند و هیچ گونه تاثیر منفی بر شتاب، دویدن، پریدن، چرخش، سر خوردن و تغییر مسیر
نداشته باشد.
احتمالا بسیاری از عادات نادرست مانند راه رفتن غلط، ایستادن و نشستن غیر اصولی و کفش نامناسب با عوارض و ناهنجاری های مختلف اسکلتی در پایین تنه ارتباط دارد. همچنین پژوهش ها نشان می دهد که برخی دردهای ساق، زانو، کمر یا پیچ خوردگی مکرر مچ پا با کفش های نامناسب ارتباط دارد.
رافه رفتن و فعالیت روزمره شما فشارهای قابل توجهی بر پاهایتان وارد می کند. این فشارها در جریان تمرین ورزشی چندین برابر می شود به اندازه ای که در هنگام دویدن و در زمان تماس پا با زمین فشاری معادل 3 تا 4 برابر وزن بدن به پاها وارد می شود. هنگام انتخاب کفش های ورزشی باید به عوامل متعددی توجه داشت که شامل برنامه تمرینی هدفدار، سطح مورد استفاده، آناتومی پا، آسیب های قبلی و ملاحظات خاص ورزش موردنظر است.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
