لباس ورزشی باید طوری باشد که از تعریق پوستی شما جلوگیری کند. از باندهای کشی و یا پارچه های جاذب رطوبت، در پیشانی خود می توانید به عنوان جلوگیری از ورود عرق به چشمانتان استفاده کنید. چه مرد و چه زن باید لباس های زیر مناسبی بر تن داشته باشند که از بدن آن ها محافظت نماید. عملکرد انسان در دمای حدود 99 درجه فارنهایت یا 38 درجه سانتی گراد به بهترین شکل ممکن است و برای حفظ این دما می توانیم گرما را از راه انتقال، تشعشع و تعریق تلف کرده و کاهش دهیم. با پوشیدن لباس های گشاد و خنک می توان از گرمازدگی ناشی از فعالیت های شدید بدنی اجتناب کرد. اتلاف حرارت و کاهش گرما از طریق تبخیر بیشتر هنگام ملبس بودن اتفاق می افتد اما این امر برای اینکه باعث تبخیر کامل عرق بدن شود کافی نیست.
در خلال فعالیت بدنی بلندمدت، به ویژه در زمستان ورزشکاران باید بر اساس قاعده چند لایه لباس بپوشند. پوشیدن چند لایه لباس نازک گرمای بدن را بهتر نگه می دارد تا
لایه های کمتری از لباس های ضخیم.
لایه داخلی:
لباس زیرین باید شامل جلیقه ای باشد که موجب تبخیر آسان عرق بدن شود و از تماس رطوبت و پوست پیشگیری نماید. این لباس از جنس کتان و دارای شیارهای عمودی است که قطره های عرق را جذب می کند و به سرعت پراکنده می سازد. در زمستان زیرپوش باید آستین بلند و گشاد باشد و درزهای سفتی نداشته نباشد.
لایه میانی:
این لایه باید در پوشش و حفظ گرما سهیم باشد و ممکن است شامل یک پیراهن یا ژاکت پشمی و یا کتانی باشد. در زمستان پوشیدن لباس پشمی مفید است زیرا ظرفیت خوبی از نظر پوشش، حفظ گرما و اجازه عبور رطوبت دارد.
لایه خارجی:
لباس رویی ممکن است یک بالا پوش بلند بادگیر و ترجیحا ضد آب و دو لایه باشد تا تهویه به طور منظم انجام شود. بالا پوش باید اجازه تبخیر و رطوبت را بدهد.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
