در بررسی سوابق تحقیقی روشن شده است که دسترسی به مایعات و مواد قندی هنگام ارائه توصیه های غذایی برای تمرین در گرما بسیار مهم است. با تکرار تمرینات در گرما مصرف مواد قندی باید افزایش یابد حتی اگر سازگاری به گرما سرعت گلیکوژنولیتیک را کاهش دهد. افرادی که در هوای گرم تمرینات روزانه انجام می دهند باید مصرف مایعات توجه خاصی داشته باشند زیرا گرما سبب افزایش میزان تعریق شده و بنابراین مایعات بدنی بیشتری از دست می رود. ورزشکار باید در هنگام تمرین، نوشیدنی های حاوی الکترولیت ها و مواد قندی را به طور متناوب مصرف نماید. از آنجا که اهمیت نسبی انتقال مایعات در طی تمرین در هوای گرم افزایش می یابد ممکن است به ورزشکاران توصیه شود که در این شرایط آب بنوشند ولی باید از انجام این کار جلوگیری شود زیرا نوشیدنی های حاوی مواد قندی و الکترولیت ها به همان سرعت آب از روده تخلیه می شوند. از طرفی مصرف مایعات حاوی مواد قندی و الکترولیت ها می تواند ذخایر گلیکوژن را در هوای گرم افزایش دهد افزون بر این با توجه به افزایش نسبی اهمیت مصرف اکلترولیت ها در طول تمرینات در هوای گرم نوشیدنی های مصرف شده برای آبگیری مجدد بدن باید حاوی الکترولیت ها باشد.
اثرات مخرب کاهش آب بدن در طی تمرین مخصوصا در هوای گرم به خوبی اثبات شده است. مطلوب این است که فرد قبل از تمرین کاملا آب گیری کند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
