آلودگی هوا عبارت است از وجود یک یا چند ماده آلوده کننده در هوای آزاد به مقدار و مدتی که آن را به طوری که برای انسان، حیوان، گیاه یا آثار و ابنیه مضر باشد تغییر دهد.
آلاینده ها مواد خامی هستند که کیفیت محیط را تغییر می دهند و به دو دسته اولیه و ثانویه طبقه بندی می شوند. آلاینده های اولیه که آثار فیزیولوژیکی شان را مستقیما از منبع آلودگی اعمال می کنند و شامل منواکسید کربن، اکسید سولفور، اکسیدهای نیتروژن، هیدروکربن ها و ذرات می باشد.
آلاینده های ثانویه متشکل از تعامل آلاینده های اولیه با یکدیگر یا با سایر ترکیبات مثل نور فرابنفش است مانند اوزن، نیترات پیروکسی استیل، آلدئیدها، اسید سولفوریک و سولفوت ها.
از لحاظ فیزیولوژیکی مونو اکسید کربن مهمترین آلایندهور اولیه است چون توانایی گلبول های قرمز خون را برای حمل اکسیژن به عضلات اسکلتی و سایر بافت ها تغییر می دهد و در نتیحه اجرای ورزشکاران را در محیط های شهری محدود می کند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد