هر موجود زنده ای از بدو شکل گیری و تشکیل نطفه با فرایند پیری به معنای افزایش سن و از دست دادن بافت های بدن مواجه است. سلول ها همواره دچار مرگ می شوند و از بین می روند اما سلول های جدید جای آن ها را خواهد گرفت. اگر چه پیری محدود به سن خاصی نیست اما در اصطلاح متداول پیری به دوره آخر زندگی تاکید دارد. از نظر سن تقویمی پیری به دوره سنی بالاتر از 65 سال گفته می شود. دقیق ترین تعریف پیری، تعریف فیزیولوژیک آن است که بر اساس آن پیری عبارت است از دوره از زندگی که تعداد از بین رفتن سلول ها از تعداد تکثیر آن ها بیشتر است.
تعداد افراد مسن بالای 65 سال رو به افزاش است و اهمیت توجه به این دوره از زندگی نیز بیشتر احساس می شود. پیری فرایندی طبیعی است که در تمام موجودات زنده رخ می دهد. نمی توان آن را متوقف کرد. اما می توان آن را به تاخیر انداخت یا از عوارض و ناتواناییهای آن پیشگیری کرد. پیری معمولا با کاهش توانایی جسمانی و وضعیت سلامتی همراه است. اما تحقیقات نشان داده است که فعالیت جسمانی منظم ممکن است عوارض نامطلوب پیری را به حداقل برساند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
