توافق کلی وجود دارد که فعالیت های ورزشی (با هزینه انرژی متوسط و بالا) که تمام اندام های بدن را به کار می گیرند مانند دویدن، شنا، دوچرخه سواری، قایق رانی، اسکی استقامتی و فعالیت هایی که صورت بازی درند مانند فوتبال، والیبال، بستکتبال و هندبال بهترین نتایج را برای آمادگی قلبی- تنفسی ارمغان می آورند. از سوی دیگر فعالیت هایی که دارای هزینه انرژی کمتری هستند مانند گلف، بولینگ، بیلیارد و بیشتر نرمش ها تاثیر کمتری در ایجاد آمادگی جسمانی دارند. فعالیت های کوتاه مدت از نوع غیر هوازی که مستلزم قدرت انفجاری و سرعت می باشد در گسترش آمادگی هوازی تاثیر ناچیی دارند. تمرینات با وزنه در بهبود قدرت و استقامت عضلانی موثرند اما برای آمادگی قلبی تنفسی فایده ای در بر ندارند. تمرینات با وزنه از نوع ایزومتریک، چون منجر به بالا رفتن فشار خون به میزان زیادی می شوند برای سالمندان به خصوص افرادی که از بیماری های قلبی و گردش خون رنج می برند به هیچ وجه توصیه نمی شود.
داشتن انگیزه مهمترین عامل اجرای موفقیت آمیز هر فردی است که در یک برنامه آماده سازی شرکت می کند که به همین علت اهمیت بسیاری دارد که به خاطر داشته باشیم ورزش انتخابی باید از نوعی باشد که شرکت کننده (سالمند) از آن لذت ببرد و با علاقه منتظر روزهای آینده باشد.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
