ابن سینا در کتاب اول قانون در طب تحت عنوان برنامه مسافران، هشت فصل کوتاه را به این امر اختصاص داده و به موضوعاتی نظیر پیشگیری از بیماری ها، کلیات برنامه سفر، دستور برای مسافران فصل گرما، دستور برای مسافران فصل سرد، گرم نگهداشتن بدن در حین مسافرت حفظ شادابی و رنگ نباختن در سفر و بهداشت آب پرداخته است و امروزه نیز علمی به نام طب مسافرت به عنوان یکی از شاخه های تخصصی علم پزشکی وجود دارد و به جنبه های تشخیصی، پیشگیری و درمانی بیماری های مرتبط با مسافرت می پردازد.
ابن سینا می نویسد:
«بهترین دستور بهداشتی برای سفر، موضوع غذا و بحث درباره خستگی است. غذای مسافر باید خوب باشد و گوهر پاک داشته باشد. باید در غذا خوردن اندازه را نگه داشت و زیاده روی نکرد تا هضم آن میسر باشد و مواد زائد در رگ ها جمع نشوند.»
در اغلب ورزش ها، سفر باید در برنامه تمرینات و مسابقات در نظر گرفته شود. سفرزدگی و خستگی سفر در زمان امید زیاد به موفقیت به عنوان عذری موجه پذیرفته نمی شود. یک نمونه خوب تیم بسکتبال المپیک زنان آمریکا است که بیش از 16100 کیلومتر را در 14 ماه قبل از بارزی ها سفر کرد و همزمان ضمن پیشرفت در زمان تمرین و بازی های تدارکاتی مدال طلا را در آتلانتا به دست آورد.
پرواز به قاره ای دیگر 12 ساعت یا بیشتر یا نشستن در یک اتوبوس برای رقابت در استانی دیگر می تواند سبب بی نظمی و قطع برنامه تمرین ورزشکار شود. مسابقات بزرگ ممکن است مستلزم سفرهایی طولانی باشند. برای مثال در المپیک سدین ورزشکاران اروپایی باید حداقل 24 ساعت سفر می کردند تا به اقامتگاه خود یا محل اردوهای قبل از بازی ها برسند.
ورزشکاران موفق باید برنامه تمرین را طوری طراحی کنند که در این برنامه محتوا و زمان بندی تمرین، تغذیه مناسب، خواب مورد نیاز و کنترل فشارزاهای ناشی از تمرین و زندگی به درستی در نظر گرفته شده باشد. وقتی اتفاقی با این برنامه تداخل پیدا می ند عدم استمرار برنامه جاری می تواند صدمات فیزیولوژیکی و روانشناختی ایجاد نماید.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
