، نارسایی قلبی از آن دسته از بیماری هایی است که در صورت انجام آزمایشات به موقع و آگاهی سازی در مورد علائم و نشانه های آن، چالش های زندگی با این بیماری را کاهش می دهد.
نارسایی قلبی، بیماری است که اشکالاتی در عملکرد قلب ایجاد می‌کند و در نهایت منجر به کم کاری قلب می شود. نارسایی قلبی علایم بسیاری دارد که شایع ترین آنها تنگی نفس و خستگی زودرس است. ورم پا و شکم نیز در افراد دچار این بیماری ظاهر می شود.
عادات زندگی سالم در برابر نارسایی قلبی ارثی محافظت ایجاد نمی کند: برخی کاردیومیوپاتی ها یا بیماری های عضله قلب به اختلالات ژنتیکی مربوط است و می تواند به ارث برده شود. در این موارد انجام آزمایش ژنتیک و شناخت این اختلالات ضروری است. در این میان نارسایی قلبی ارثی می تواند بدون عوامل خطر آشکار باشد. حتی بیمارانی که به اندازه کافی در روز تحرک بدنی دارند و رژیم غذایی متعادلی را رعایت می کنند می توانند توسعه این بیماری را تجربه کنند.
مراقبت از نارسایی قلبی به معنای مراقبت از سلامت روان است: نارسایی قلبی و افسردگی دو بیماری مرتبط و وابسته به هم هستند. برای همین به بیماران توصیه می شود روش های درمان از افسردگی به همراه انجام ورزش هایی مانند یوگا را حتما مد نظر داشته باشند. پیوسته به گروه های پشتیبانی کمک به رفع افسردگی در مبتلایان به این بیماری حائز اهمیت است.
نارسایی قلبی، حمله قلبی نیست: بیشتر مردم نشانه های نارسایی قلبی را با حمله قلبی اشتباه می گیرند در حالی که باید دانست حمله قلبی به معنای انسداد جریان خون به قلب است که باعث بروز درد شدید در قفسه سینه می شود ولی نارسایی قلبى وضعیتى است که در آن قلب توانایی پمپاژ خون بمقدار کافى براى بافت هاى مختلف بدن را ندارد یا تنها با یک فشار پرشدگى افزایش یافته غیر طبیعى قادر به انجام آن است. به عبارت ساده تر نارسایی قلب به معنی کاهش شدید عملکرد قلب است یعنی قدرت انقباض یا انبساط قلب کم شده و نمی تواند خون را به مقدار کافی پمپاژ کند.
نارسایی قلبی می تواند در هر سنی رخ دهد: نقص مادرزادی قلب یعنی شایع ترین نقص هنگام تولد می توان منجر به نارسایی قلبی حتی در کودکان و در افراد بسیار جوان شود.
بعد از تشخیص نارسایی قلبی، سبک زندگی نیاز به تغییرات اساسی دارد: نارسایی قلبی یعنی خداحافظی کامل با رژیم های غذایی پرکالری و شیرین به همراه سیگار و دود. فراموش نکنید که یک شیوه زندگی فقیر می تواند منجر به فشار خون بالا شود که خود عاملی برای ابتلا به نارسایی قلبی است.
نارسایی قلبی درمان قطعی ندارد: این بیماری مادام العمر است و تا کنون درمان قطعی خاصی برای آن پیشنهاد نشده است. با این حال درمان های دارویی خاصی منجر به کاهش علائم در طول عمر می شوند. جراحی ممکن است کمک کننده باشد. جراحی هایی مانند آنژیوپلاستی منجر به بازگشایی عروق خونی مسدود می شود، بای پس عروق کرونر نیز با بهبود جریان خون ارتباط دارد. در موارد شدید، پیوند قلب کمک کننده است.
درخواست برای غربالگری نارسایی قلبی ضروری است: حتی اگر پزشک این پیشنهاد را نکند، انجام غربالگری برای تشخیص نارسایی قلبی ضروری به نظر می رسد. با پزشک تان صحبت کنید، اگر سابقه خانوادگی ابتلا به نارسایی قلبی را دارید و یا این که هرگونه علائم و عوامل خطر ابتلا به آن را از قبیل تنگی نفس، افزایش وزن، و تورم قابل مشاهده در مچ پا، در خود می بینید.
با نارسایی قلبی نیز می توان خوشحال زندگی کرد: برای رسیدن به این مهم، رژیم غذایی را به طور جدی و مداوم رعایت کنید، مصرف نمک را محدود کنید. غذا را بدون نمک طبخ و نمک سر سفره را حذف کنید، از مصرف مایعات زیاد به ویژه پشت سر هم (مثلا صرف چند لیوان چای، آب و… پشت سر هم ) بپرهیزید. از مصرف داروهای متفرقه به ویژه ضد التهاب های غیر استروئیدی اجتناب کنید. عموما ترکیبات استامینوفن با اجازه پزشک اشکالی ندارد.
به علت عوارض شدید عفونت ها، ترجیحا هر سال در صورتی که مبتلا به نارسایی قلبی هستید، خود را علیه آنفلوانزا و پنومونى واکسینه کنید.
فعالیت بدنی متناسب شدت بیماری و مداوم و منظم داشته باشید. از فعالیت های شدید و خسته کننده پرهیز کنید.
منبع:
