چه عواملی محرک سرطان به شمار میروند و باعث ابتلای ما به سرطان های هولناک می شوند چگونه سلامتی خود را از چنگال سرطان دور نگه داریم
*دکتر قاسم قارون: “آلودگی، دود، سرب، گازهای مسموم همه آفت زندگی امروز” تیتر مقاله ای بود که بیست و پنج سال پیش برای هموطنان در رسانه عمومی نوشتم ، آیا اتفاقی افتاد؟ آیا این بی تفاوتی نوعی لجبازی با خود نیست؟
پایان هر زندگی کوتاه است و بی درد، ولی مرگ تدریجی عذابی است که تمام لذت های گذشته، خوشی ها و ماجراجوئی های دوره زندگی را تحت الشعاع قرار می دهد و مصداق : همه اش از دماغم درآمد در اینجا است و این برعکس آن چیزی است که دوستان برای هم آرزو می کنند : “عاقبت بخیر شوی”!
آیا ادامه این وضع که همراه با انواع بیماری ها و درگیری های مادی و اجتماعی است عاقبت بخیری است؟
آیا خانواده ای میشناسید که این روزها درگیر دارو و درمان نباشد؟
چگونه میتوان هموطنان عزیز را به حرکت انداخت تا اگر بفکر خود نیستند حداقل بخاطر فرزندانشان و نسل آینده تغییر روش دهند؟
از آنجاکه تشدید بیماری ها و حتی خودکشی و جنایات و مرگهای ناگهانی بیشتر زاییده اثرات استرسهای عدیده تغذیه ای و زیست محیطی است؛ باید امید به چاره های امکان پذیر و پیشگرانه داشت.
لذا یکی از این راه ها، فرار از تغذیه صنعتی و آلودگی های زیست محیطی است، که متاسفانه انواع عدیده دارد. از جمله امواج الکترو مغناطیسی، رادیوئی، صوتی، ریزگردها و اگزوزها و مواد استهلاکی .
مهمتر و قابل کنترل تر از همه، موادی هستند که ریزگردها را به سموم واقعی تبدیل میکنند. علاوه بر کوچکی ریزگردها که به راحتی از تمام منافذ به انتهاها در بدن نفوذ میکنند، این ذرات به عنوان بدترین حامل و ناقل مواد مستهلک بر جا مانده از آسفالت، لنت ترمز، کف کفش، البسه، چمن های مصنوعی، کف پوشهای سالن های ورزش و مواد خارج شده از اگزوزهای وسائل نقلیه و بقایای مواد جنگی رادیواکتیو و غیر رادیواکتیو همسایگان عزیزهستند که همگی به این ریزگردها میچسبند و علاوه بر باران های اسیدی بعنوان مجموعه ای از بار سموم مختلف در خدمت کشندگی تدریجی مردم قرار می گیرند.
ازطرفی البسه – بخصوص نوع پلاستیکی آن – بدلیل تماس و حرکت دارای بار الکتریکی ساکن شده و مانند نوعی جارو برقی تمام این ذرات معلق را بخود می مکند و شب موقع استراحت به راحتی و بیشتر از طریق پوست و منافذ بدن ماموریت بیماری زائی خود را انجام میدهند.
چه کار میتوان کرد و در کجای این فاجعه که مجموعه ای ازآفات زندگی هستند میتوان فعال شد؟
در شرایطی که عوامل ایجاد سرطان در محیط زندگی مردم کم نیستند، می توان با اقدامات زیر از محرک های ایجاد سرطان دوری کرد:
1. جلو گیری از آلودگی های صوتی – بوق و بلندگو و فریاد
2. رانندگی آگاهانه ، غیرتهاجمی و اجتناب از تک سرنشینی
آخرین تحقیقات نشان داده است که آلودگی هوا در داخل کابین اتومبیل های شخصی و یا تاکسی ها بیشتر از داخل وسائل نقلیه عمومی است و درصد این آلودگی ها در کنار خیابان کمتر از داخل وسایل نقلیه عمومی و یا اتومبیل های شخصی است.
سمیت گاز و دود اتومبیلها چیزی است شناخته شده که متاسفانه بدلیل متعدد بودن مواد شیمیایی سمی در آنها از جمله
(3-4 Benzopyrer, ethylene bromide, Benzpyrene benzoyl, SO2, NO, CO2, CO) علاوه بر مسمومیت های موقتی اثرات سرطانزایی نیز دارند.
از طرفی سالهاست که میدانیم ترکیبات بنزن ناشی از سوخت موتورهای دیزلی بیشترین سرطان زائی را دارند. علاوه بر آن سرب ناشی از سوخت بنزین حتی از رحم مادر عبور می کند و در مغز جنین او انباشته میشود.
3. رعایت فاصله بین اتومبیل ها برای جلوگیری از ورود دود اگزوز وسیله نقلیه جلویی و حتی الامکان، با وجود فیلتر، عدم استفاده از فن یا پنکه داخل خود رو.
4. عدم استفاده از البسه پلاستیکی که جذابیت بیشتری به مواد معلق دارد.
5. شستشوی هر شب موها
6. استفاده از لباس خواب ، ولو ساده و ارزان
7. لطفاً در سیستم دفاعی خود جائی برای رزرو بگذارید و کاسه تحمل بدن را با انواع سموم همزمان لبریز نکنید، شاید از خیلی درد سرها در امان باشید.
* مؤسس و رئیس مؤسسه تشخیص و درمان درد در آلمان
