حتما لازم نیست ورزش کنید و با فعالیت در خانه و در محیط کار هم می توانید بدنتان را به تحرک وادارید می خواهیم در این مطلب تفاوت ورزش و فعالیت بدنی را بفهمیم
دکتر رضا کریمی:آنچه به عنوان ورزش منظم در علم پزشکی این همه مورد تاکید و اهمیت قرار می‌گیرد مقوله‌ای متفاوت است که برای داشتن یک متابولیسم خوب لازم است و موجب سرزندگی، اشتهای خوب، خواب راحت و عمر طولانی و سالم می‌شود. ورزش منظم، فعالیت شدید بدنی به شکل کاملا سازمان یافته و کنترل شده است که به دور از استرس کاری انجام می‌شود و باید همه روزه به مدت بیش از 45دقیقه یا هر دو روز به میزان بیش از 75 دقیقه انجام شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم، هر روز صبح با برخاستن از خواب فعالیت‌هایمان شروع می‌شود. فعالیت بدنی از ملایم تا شدید طبقه‌بندی می‌شود. فعالیت ملایم مثل کار اداری، تدریس، مطالعه یا رانندگی است. فعالیت متوسط، مثل راه رفتن است و فعالیت‌های شدید مثل بیل زدن باغچه یا کار بنایی ساختمان است. امروزه فقط عده کمی از انسان‌ها کار شدید بدنی را به طور مرتب انجام می‌دهند، اما سال‌ها قبل بیشتر آدم‌ها مجبور بودند از شروع صبح تا پایان روز فعالیت متوسط یا شدید بدنی داشته باشند. یک دهقان را در نظر بگیرید که از سحر تا پاسی از شب در زمین کشاورزی مشغول شخم زدن زمین است یا یک آهنگر که شدیدترین کاربدنی را از صبح تا شب انجام می‌دهد.
آنچه به عنوان ورزش منظم در علم پزشکی این همه مورد تاکید و اهمیت قرار می‌گیرد مقوله‌ای متفاوت است که برای داشتن یک متابولیسم خوب لازم است و موجب سرزندگی، اشتهای خوب، خواب راحت و عمر طولانی و سالم می‌شود. ورزش منظم، فعالیت شدید بدنی به شکل کاملا سازمان یافته و کنترل شده است که به دور از استرس کاری انجام می‌شود و باید همه روزه به مدت بیش از 45دقیقه یا هر دو روز به میزان بیش از 75 دقیقه انجام شود. طی این مدت باید ضربان قلب بالا رود و فرد به نفس زدن بیفتد و خسته شود و وقتی پس از ورزش، دوش می‌گیرد و استراحت می‌کند، آرامش خاصی را تجربه کند. این آرامش ناشی از آزاد شدن اندورفین یا همان مخدرهای درونی است. واقعیت البته این است که با وجود سنگینی و شدت کارهایی مثل بنایی یا کشاورزی باز آنها را نمی‌توان یک ورزش خوب در نظر گرفت. این اعمال از نظر شدت ممکن است خیلی از تعریف ورزش فراتر باشند، ولی اولا کنترل‌شده نیستند یعنی فرد ممکن است بیش از ظرفیت جسمی به کار بپردازد و ثانیا چون در بیشتر مواقع اجبار به کار وجود دارد از نظر روحی نیز خواص ورزش را ندارند. تاکید من بر مشخصه ضداسترس بودن ورزش است.
شما باید ورزش را به عنوان یک تفریح سنگین در زندگی روزانه بگنجانید. یعنی باید حین ورزش شاد باشید. اگر صبح‌های جمعه سری به کوهستان‌های نقاط مختلف بزنید خواهید دید عده زیادی با نشاط و سرزندگی در حالی که نفس نفس می‌زنند و عرق می‌ریزند در حال کوه‌پیمایی هستند. اگر با آنان هم صحبت شوید خواهید دید بسیاری از آنان با مبادرت به ورزش هم از استرس‌هایشان کاسته‌اند و هم از بیماری‌هایی مثل دیابت، فشارخون، چربی خون و افسردگی فاصله گرفته‌اند. البته ورزش باید همه روزه باشد و مردم یاد بگیرند هر روز بدوند یا با شنا و دوچرخه‌سواری مدت معینی فعالیت کنند. همین امروز دوست و همکارم در یکی از شهرهای بزرگ اروپایی برایم نوشته بود که تعداد زیادی از مردم براحتی در شهر می‌دوند یا دوچرخه‌سواری می‌کنند، اما واقعیت تلخ این است که ما حتی بین پزشکانمان هم هنوز درصد بسیار ناچیزی داریم که به مدت بیش از 45 دقیقه در روز ورزش می‌کنند، بنابراین مطمئن باشید شیوع دیابت و فشار خون و بیماری‌های قلبی ـ عروقی روز به روز افزایش خواهد یافت.
* فوق‌تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم
