سلول ها بعنوان بلوک های ساختمانی بدن در بافت اصلی هستند. همه سلولها با افزایش سن تغییر می کنند. وقتی سلول پیرمیشود کمتر قادر به تقسیم و تکثیر می شود. از جمله تغییرات افزایش رنگدانه ها و مواد چرب در داخل سلول است. بسیاری از سلول ها توانایی خود را از دست میدهند و نمیتوانند وظیفه خود را بدرستی انجام دهند
پیری یا سالخوردگی نتیجه زوال تدریجی سلول ها و اعضای بدن و ناتوانی آن ها در جایگزین کردن و ترمیم خودشان می باشد. این امر به این دلیل است که تعداد دفعاتی که هر سلول می تواند تقسیم شود، محدود است. به مرور که سلول های بدن به این محدوده نزدیک می شوند، سرعت تقسیم شدن شان آهسته می شود. گاهی اوقات سلول های جدیدی که تولید می شوند، نقایصی دارند یا وظایف معمول خود را به خوبی انجام نمی دهند. سپس اندام ها شروع به تحلیل رفتن می کنند، ساختار بافت ها تغییر می کند و کارایی واکنش های شیمیایی که به بدن نیرو می دهند کم می شود. بعضی اوقات خون رسانی مغز کافی نیست و سلول های مغز دچار کمبود اکسیژن و مواد غذایی می شوند در نتیجه، فراموشی به شخص دست می دهد. برای اکثر کهنسالان، خاطره ها و یادآوری لحظات خوش گذشته، لذت زیادی به همراه می آورد. جای تعجب است که با وجود احتمال فراموشی وقایع اخیر، اغلب به وضوح اتفاقاتی را که در دوران کودکی شان رخ داده به یاد می آورند.
