image_13950330907176

 وقتی فشار خون پایین می آید با چه علائمی مواجه می شویم از چه کارهایی باید در پیش بگیریم کنترل فشار خون با چه توصیه هایی امکانپذیر خواهد بود

فشار خون پایین همیشه نشانه یک مشکل نیست. اما اگر نشانه های آن را داشته باشید، پزشکتان می تواند این شرایط را تشخیص دهد و علتش را نیز متوجه شود. گیجی و سبک شدن سر هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا خوابیده ممکن است نشانه حالتی باشد که به آن افت فشار خون وضعیتی می گویند. طیف گسترده ای از بیماری های اساسی نیز ممکن است باعث بروز چنین نشانه هایی شود.

شناسایی دلیل فشار خون پایین بسیار مهم است تا بتوان راه حل و درمان مناسب را ارائه کرد. پزشک به سابقه دارویی، نگاه، سن، نشانه های خاص، و شرایطی که علائم تحت آن رخ داده نگاه می کند. سپس تست فیزیکی انجام می دهد و ممکن است مرتب فشار خون و نبضتان را چک کند – بعد از چند دقیقه دراز کشیدن، بلافاصله پس از ایستادن، و چند دقیقه پس از اینکه آرام ایستاده اید.

آزمایش های دیگری نیز ممکن است گرفته شود از جمله، ECG ( الکتروکاردیوگرام ) تا ضربان قلب و ریتم آن اندازه گرفته شود، یک اکوکاردیوگرام نیز گرفته می شود. ممکن است تست خون نیز داده شود تا مشخص شود مشکل از کم خونی یا سطح قند خون نباشد.

تست ورزش و یا آزمایش الکتروفیزیولوژی که کمتر معمول است نیز ممکن است کمک کند.

ممکن است آزمون شیب نیز از فرد گرفته شود. در این آزمایش واکنش بدن به تغییر موقعیت ارزیابی می شود. فرد روی یک میز دراز می کشد، و به آن بسته می شود تا نیفتد. سپس میز به حالت قائم در می آید و یک ساعت به همین شکل بیمار باید روی آن دراز بکشد. در طول این یک ساعت فشار خون، ضربان قلب و دیگر نشانه ها ثبت می شود.

درمان های فشار خون پایین چیست؟

برای بسیار از افراد فشار خون مزمن را می توان با رژیم غذایی و تغییرات سبک زندگی به صورت تاثیر گذاری درمان کرد.

بسته به علت علائم، پزشکتان ممکن است به شما بگوید با این تغییرات ساده فشار خونتان را افزایش دهید:

استفاده از برنامه غذایی که نمک بیشتری داشته باشد.
نوشیدن مقدار زیادی مایعات غیر الکلی.
قطع مصرف الکل.
مصرف مایعات بیشتر در آب و هوای گرم و یا زمانی که مبتلا به یک بیماری ویروسی نظیر سرما خوردگی و آنفولانزا شدید.
پزشکتان داروهایی که مصرف می کنید را مورد ارزیابی قرار می دهد تا متوجه شود کدام یک از آنها ممکن است باعث کاهش فشار خون شده باشد.
مرتب ورزش کنید تا فشار خونتان بهبود پیدا کند.
وقتی از حالت خوابیده یا نشسته بلند می شوید مواظب باشید. برای کمک به بهبود گردش خون، قبل از اینکه بلند شوید پا و مچ پای خود را کمی تکان دهید. سپس به آرامی بلند شوید. وقتی از خواب بیدار می شوید مدتی روی لبه تخت یا روی زمین بنشینید و سپس بایستید.
از بلند کردن بارهای سنگین پرهیز کنید.
در دستشویی به خود فشار وارد نکنید.
از قرار گرفتن برای مدت طولانی در معرض آب خودداری کنید. اگر سرتان گیج رفت بنشینید. بهتر است در حمام یک صندلی داشته باشید که در صورت نیاز روی آن بنشینید. برای پیشگیری از آسیب بهتر است از صندلی های مخصوص حمام که لیز نمی خورند استفاده کنید.
برای پرهیز از مشکل فشار خون پایین و کاهش دوره های سرگیجه بعد از وعده های غذایی، سعی کنید وعده های کوچک تر و به فاصله های کمتر میل کنید. مصرف کربوهیدرات را کم کنید. پس از غذا خوردن استراحت کنید. قبل از وعده های غذایی دارویی که باعث کاهش فشار خون می شود استفاده نکنید.

داروهایی برای فشار خون پایین

اگر موارد بالا مشکلتان را کم نکردند پس مجبورید دارو استفاده کنید. داروهایی که در ادامه نام برده می شوند معمولا برای درمان فشار خون پایین به کار گرفته می شوند.

فلودروکورتیزون: فلودروکورتیزون دارویی است که برای درمان بیشتر موارد فشار خون پایین به کار گرفته می شود. این دارو احتباس سدیم توسط کلیه را افزایش می دهد، در نتیجه باعث احتباس مایعات و مقداری تورم می شود، که برای بهبود فشار خون ضروری هستند. اما این احتباس سدیم باعث کاهش پتاسیم نیز می شود. پس زمانی که از فلودروکورتیزون استفاده می کنید باید هر روز به اندازه کافی پتاسیم نیز میل کنید. فلودروکورتیزون هیچ یک از خواص ضد التهابی کورتیزون یا پردنیزون را ندارد و مانند استروئیدهای آنابولیک عضله نمی سازد.

میدودرین: میدودرین گیرنده های کوچک ترین شریان ها و رگ ها را فعال می کند تا فشار خون را افزایش دهد. این دارو برای کمک به افزایش فشار خون در افرادی که افت فشارخون وضعیتی مربوط به اختلال در عملکرد اعصاب دارند استفاده می شود. دربرابر اینکه این دارو چقدر می تواند تاثیر گذار باشد همچنان تحقیقاتی در حال انجام شدن است.

منابع:

American Heart Association: “Low Blood Pressure.”

Ferri, F. Ferri’s Clinical Advisor 2012 Mosby, 2012.

FDA: “Midodrine Update: February 8, 2012.”

Thaisetthawatkul P. Neurology 2004.

سایت دکتر کرمانی