*دکتر محمدرضا صفری‌نژاد: احتمالا به خاطر دارید که هفته گذشته به بحث اختلال نعوظ با منشا روانی پرداختیم. این هفته به مهم‌ترین علت‌های این اختلال جنسی با منشا جسمی می‌پردازیم.
به طور کلی، اختلال نعوظ جسمی می‌تواند هورمونی، عصبی، آناتومیک و عروقی، شریانی و وریدی باشد. فقط حدود دو درصد اختلال نعوظ جسمی علت هورمونی دارد. پس اگر لازم باشد، برای اثبات آن یک عده هورمون بخصوص در خون اندازه‌گیری می‌شود. البته تجویز هورمون در اختلال نعوظ جایگاه بسیار اندکی دارد و مصرف نابجای آنها نه تنها موجب بهبود اختلال نمی‌شود، بلکه عوارض زیادی خواهد داشت.
علل عروقی، مهم‌ترین و شایع‌ترین علت اختلال نعوظ جسمی هستند. یکی از موارد اساسی برای عملکرد جنسی طبیعی در یک مرد، خونرسانی کافی به آلت تناسلی است و گاهی رگی که به آلت تناسلی خون می‌رساند، قطع یا مسدود می‌شود. در این شرایط، فرد هر چقدر تحت درمان دارویی قرار گیرد، بی‌فایده است. اگر در یک مرد جوان ثابت شود، رگ آلت تناسلی قطع شده است، نیازمند جراحی عروق برای پیوند رگ خواهد بود و برای اثبات تشخیص باید از عروق ناحیه لگن تصویر برداری کرد که به آن آنژیوگرافی می‌گویند. در یک مرد برای عملکرد جنسی طبیعی، نه‌تنها باید خون کافی به دستگاه تناسلی برسد، بلکه باید خون وارد شده به آلت تناسلی در آن به دام بیفتد و خارج نشود. بعضی بیماری‌ها هستند که این مکانیسم‌های طبیعی را برهم می‌زنند و ما در اصطلاح به آن، نشت وریدی می‌گوییم یعنی خون وارد شده به آلت تناسلی خارج می‌شود که یکی از بدترین انواع اختلال نعوظ در مردان و درمان آن، بسیار مشکل است. برای تشخیص هم نیازمند روش‌های رادیولوژیک ویژه هستیم که یکی از آنها سونوگرافی داپلر از آلت تناسلی است.
با استفاده از این تست می‌توان گفت مشکل بیمار عروقی است یا نه و اگر عروقی است، مشکل شریانی است یا وریدی. گاهی مشکل بیمار مرکب است؛ یعنی هم شریانی و هم وریدی است. در این بیماران، نه‌تنها به علت گرفتگی عروق، خون کافی به آلت تناسلی نمی‌رسد، بلکه میزان کم‌خون هم که به آلت تناسلی وارد می‌شود، در آنجا باقی نمی‌ماند و خارج می‌شود.
نوع سوم اختلال نعوظ جسمی، عصبی است که اغلب به دنبال آسیب به نخاع، دیسک کمر، سکته مغزی، ضربه مغزی، عمل جراحی روی سیستم عصبی، عمل جراحی لگن ـ که باعث آسیب به اعصاب دستگاه تناسلی می‌شود ـ پارکینسون و درصدی از بیماران مبتلا به ام‌اس بروز می‌کند. برای ایجاد یک نعوظ طبیعی در مردان باید عصب‌گیری ناحیه تناسلی طبیعی باشد و در بیماران برای اثبات تشخیص باید از تست‌های مخصوصی استفاده کرد که سرعت هدایت تحریکات از طریق اعصاب را به صورت کمی اندازه‌گیری می‌کنند. چهارمین نوع اختلال نعوظ جسمی نیز نوع آناتومیک است.
در این نوع به علت تغییرات آناتومیک، مرد قادر به برقراری رابطه زناشویی طبیعی نیست. مثلا بیمار مبتلا به کجی آلت تناسلی است که عمل دخول را دردناک یا غیرممکن می‌کند. با این حساب، اولین قدم در برخورد با فرد مبتلا به اختلال نعوظ، مشخص کردن نوع روحی ـ روانی یا جسمی آن است. از طرفی در یک مرد مبتلا به اختلال نعوظ باید علت بیماری تشخیص و درمان شود نه این که مشکل بیمار با دارو تسکین داده شود.
*جراح و متخصص بیماری‌های کلیه و مجاری ادراری
جام جم آنلاین
