شیوع اختلال های بهداشت روانی بر حسب نوع، شکل، سن و جنس کودکان متفاوت است. بیشترین اختلال های بهداشت روانی، اختلال های سلوک و اختلال های هیجانی هستند که این در بین حدود ده درصد از کودکان ده ساله دیده می شود. به نظر می رسد که برخی از مسائل از قبیل مشکل تغذیه یا خواب، در بین نوجوانان نسبتا شایع هستند در حالی که اختلالاتی مانند شب ادراری و خشم ناگهانی (از جا در رفتن)، گرچه در بخش قابل ملاحظه ای در کودکان دیده می شوند شیوع نسبتا کمتری دارند. برخی مشکلات از قبیل اختلال وسواسی- اجباری، اختلال های خوردن، خودکشی، اقدام به خودکشی و مصرف مواد، اختلالاتی شایع در دوران نوجوانی هستند در حالی که شیوع اختلالاتی از قبیل کثیف کردن، با افزایش سن کمتر می شود. این نکته ارتباط بین رویکرد رشدی را در مقابله با مسائل بهداشت روانی آشکار می کند.
در گستره کشورهای اروپایی، میزان وقوع انواع اختلال های روانی از جمله افسردگی، خودکشی، بزهکاری، اختلال های خوردن و سوء مصرف الکل و ماده مخدر طبق گزارش ها در حال افزایش است. در چندین بررسی سن اندکی برای شروع این
اختلال ها مطرح شده است. این شواهد برای متخصصانی که مستقیما با کودکان و نوجوانان در ارتباط هستند و به ویژه برای معلمان دلالت های ضمنی به همراه دارد. جامعه روز به روز پیچیده تر شده و توانایی خانواده ها برای مقابله با این پیچیدگی کمتر می شود. والدین ممکن است به علت داغ دیدگی (از دست دادن والدین)، طلاق، بیماری یا محرومیت حضور نداشته باشند تا مراقب رشد و پیشرفت کودکان خود باشند و این
می تواند عواقب جدی برای کودکان ایجاد کند. کودکان نسبت به این مشکلات به طرق مختلف واکنش نشان می دهند ممکن است به صورت پرخاشگری یا کناره جویی جلوه گر شود یعن ممکن است آن ها احساس اضطراب یا ترس کنند. این واکنش ها در بین کودکان و نوجوانان می تواند از طریق اختلال های خواب و خوراک، مشکلات یادگیری، مشکلات در برقراری ارتباط، افسردگی و یا حتی اقدام به خودکشی بروز
می کنند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
