فروید نخستین نظریه پردازی است که ایده مرحله ای بودن رشد در کودکان را مطرح کرده است متاسفانه نظریه فروید بر پایه برون یابی از ایده هایی است که عمدتا از کار او با بیماران روانی بزرگسال صورت گرفته است نه بر پایه مشاهده رفتار کودکان و همین امر باعث شده است که مرور این نظریه برای معلمان کمتر از سایر نظریه ها مفید باشد. اما تعداد زیادی از روانپزشکانی که با کودکان کار می کنند نظریه فروید را به کار
می گیرند و به این ترتیب مهم است که معلمان از آن آگاهی داشته باشند. هم چنین نظریه فروید چون نظریه های بعدی از مشاهدات مراحل رشد کودکان بر پایه آن استوار شده اند نیز مهم است. مراحل رشد که گمان می رود کودک از آن ها عبور می کند در زیر به صورت خلاصه عنوان شده اند:
مرحله دهانی (0-1 سالگی)
مرحله ای که در آن کودک بیشترین ارضای خود را از طریق فعالیت دهانی به دست می آورد.
مرحله مقعدی (1-3 سالگی)
مرحله ای است که در آن توجه کودک بر مدفوع خود متمرکز است.
مرحله فالیک (3-5 سالگی)
مرحله ای است که در آن توجه کودک متمرکز بر اعضای تناسلی خود است و در این مرحله هویت جنسی فرد رشد می کند.
مرحله نهفتگی (5-12 سالگی)
مرحله ای که در آن علاقه ای به امور جنسی وجود ندارد.
مرحله تناسلی (12-18 سالگی)
مرحله ای است که در آن ارضاء از طریق برقراری ارتباط با جنس مخالف صورت
می گیرد.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد