وقتی زیاد از حد مجاز و مورد نیاز بدنتان غذا مصرف می کنید و به پرخوری روی می آورید بهتر است بدانید بدنتان را در معرض انواع بیماری ها و واکنش های مختلف قرار میدهید
آیا می دانید که پرخوری فشار های پنهانی روی بدنتان می آورد که شاید همان لحظه متوجه نشوید؟ می دانستید این فشار ها در ادامه باعث بروز بیماری می شود؟ برای آشنایی با این فشارها این مقاله جالب را مطالعه کنید.
پانکراس به حالت اوردرایو می رود
بیشتر مردم با قند و کربوهیدرات های ساده پرخوری می کنند، مانند غذاهایی که با آرد سفید تولید می شوند. در جواب دریافت سریع و زیاد این نوع غذاها، پانکراس انسولین به بدن پمپاژ می کند، و تلاش می کند قند اضافی که ناگهان وارد جریان خون شده را خنثی و مدیریت کند.
دوپامین، هورمون لذت مغز جریان پیدا می کند
در حالی که استفاده از یک رژیم سالم و متعادل مقدار متوسطی از دوپامین آزاد می کند، مصرف غذاهای پرچرب با قند بالا مانند بستنی ممکن است باعث آزاد شدن مقدار بسیار زیادی دوپامین در مغز شود. اگر بارها و بارها دچار پرخوری شوید، مغز به دوپامین بیشتری برای رسیدن به همان اندازه از لذت نیاز دارد. ممکن است به غذای بیشتر، یا انواع دیگری از غذاها نیاز داشته باشید تا احساس آرامش کنید.
آدرنالین و کورتیزول آزاد می کنید
فشار فیزیکی پرخوری باعث تحریک این هورمون ها می شود. همینطور که بدن انتشار انواع هورمون ها را حس می کند، برای هوموستاز یا تعادل هم تلاش می کند. در چین حالتی ممکن است در بدن خود یک هجوم را حس کنید که با افزایش ضربان قلب یا عرق ریختن خود را نشان می دهد. در ادامه دچار یک سقوط می شوید که خستگی، افزایش تحریک پذیری، و کندی و خمودی را در پی دارد.
از بین رفتن خودآگاهی
آگاهانه غذا خوردن و پرخوری نمی توانند در یک زمان رخ بدهند. در طی تحقیقی که توسط انجمن روانشناسی آمریکا انجام شد محققان متوجه شدند افرادی که رو به پرخوری می آورند بیشتر در تلاشند که از خود آگاهی فرار کنند، این کار در واقع کاملا تدافعی است.
عملکرد ایمنی آسیب می بیند
پرخوری یک تجربه آسیب رسان برای ارگان های بدن است. چون بدن بین سطوح بالای گلوکز و انسولین تاب می خورد، سیستم ایمنی بدن ممکن است تا بیش از ۲۴ ساعت پس از پرخوری یک شیب رو به پایین را طی کند.
نمی توانید بگویید که آیا واقعا گرسنه هستید یا خیر؟
گرلین هورمونی است که اشتها را افزایش می دهد، به بدن علامت می دهد که حالا زمان میان وعده یا یک وعده اصلی است. لپتین اشتها را کاهش می دهد، به ما می گوید چه زمانی سیر می شویم. تحقیقات نشان داده کسانی که دچار پرخوری مزمن هستند معمولا سطح گرلین پایینی دارند، و با واکنش به هر دو هورمون به صورت کلی مشکل دارند، این یعنی وقتی دچار پرخوری می شوید اصلا نمی دانید گرسنه هستید و نمی فهمید که چه زمانی هم قرار است سیر شوید.
ممکن است بیشتر از خواب بپرید
پرخوری خواب درست و موثر را دچار مشکل می کند. این یعنی هم با به خواب رفتن مشکل خواهید داشت و هم ممکن است در طول شب به خاطر احساس ناراحتی، تشنگی، یا ریفلاکس اسید معده بیدار شوید. ریفلاکس اسید در میان افرادی که برای مدت طولانی پرخوری می کنند شایع است.
پس چرا پرخوری می کنیم؟
پرخوری توسط مغزتان برنامه ریزی می شود. بر اساس تحقیقات پرخوری معمولا به دلیل محروم ماندن از یک غذا و یا رها شدن از یک رژیم سخت گیرانه اتفاق می افتد. پرخوری تا نقطه اذیت شدن اگر بیش از یک بار در هفته یا سه بار در ماه رخ بدهد منجر به بروز مشکلای برایتان می شود. روانشناسان به چنین شرایطی اختلال تغذیه ای پرخوری می گویند. اگر فکر می کنید نشانه های این اختلال تغذیه ای را دارید توصیه می شود هرچه زودتر با پزشک خودتان مشورت کنید.
وب‌سایت بدونیم
