در راهنمای تشخیصی و آماری اختلال سلوک الگوی رفتاری تکرار شونده و پایدار تعریف شده است که در نتیجه آن حقوق دیگران یا مقررات جامعه مورد تعرض قرار می گیرد. این اختلال باید حداقل سه یا بیشتر از سه مورد از پانزده معیار مطرح شده در فهرست زیر را شامل شود.
– پرخاشگری شامل:
آزارگری، تهدید یا ارعاب دیگران
آغازگری دعواهای تن به تن
استفاده از اسلحه که می تواند آسیب جدی به دیگران وارد کند
بی رحمی فیزیکی نسبت به حیوانات
دزدی به هنگام مقابله با قربانی
به اجبار کسی را به فعالیت جنسی واداشتن
– تخریب اموال شامل:
راه انداختن آتش سوزی عمدی با آگاهی از این که می تواند آسیب جدی به وجود آورد.
تخریب عمدی اموال دیگران
– کلاهبرداری یا سرقت شامل:
ورود دزدانه به خانه، ساختمان یا ماشین شخص دیگر
دروغگویی به منظور به دست آوردن کالا یا چیزهای مورد علاقه و یا پرهیز از تعهد
سرقت اشیاء با ارزش بدون روبرو شدن با قربانی
– تعرض جدی به قوانین شامل:
فرار از خانه در شب (حداقل دو بار)
غیبت از مدرسه (شروع قبل از 13 سالگی)
سپری کردن اوقات خود در تمام طول شب در خارج از خانه بدون اجازه والدین (شروع قبل از 13 سالگی)
معیارهای تشخصی اختلال سلوک در رده بندی جهانی بیماری ها ICD-10 سازمان بهداشت جهانی، تقریبا همیشه یکسان است. تقریبا می توان گفت همه نوجوانان گاهگاهی قانون شکنی می کنند و درگیری در یک یا چند ماجرا کافی نیست که کودکی متهم به اختلال سلوک شود. تشخیص این اختلال فقط باید منحصر به اتفاقی باشد که در مدرسه، خانه و جامعه می افتد و بنابراین معیار آن نباید شامل رفتارهایی شود که در پاسخ به زمینه اجتماعی فوری به وجود می آید. اختلال های سلوک می تواند به شکل ملایم متوسط یا شدید باشد و دامه متفاوتی از مسائل را شامل شود. تمایزی نیز بین شروع اختلال سلوک در کودکان که قبل از 10 سالگی آغاز می شود و شروع آن در نوجوانان قائل شده اند زیرا این دو وضعیت با مشکلات متفاوت همراه هستند و سیر جریان و پیامد آن ها متفاوت است.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
