هنگامی که کودکی مبتلا به مشکلات اختلال سلوک تشخیص داده شد مهم است که ارزیابی جامعی از نیازهای یادگیری آنان انجام شده و به نقاط ضعف آن ها توجه شود. این امر می تواند با استفاده از فرایند SEN با همکاری SENCO در مدرسه انجام داد. احتمالا اقدام به ارزیابی رسمی توسط روانشناس تربیتی لازم است. زمانی که مشکلات یادگیری شدیدتری مطرح باشد ممکن است حمایت ویژه ای از کودک در مدرسه معمولی لازم شود یا این که فرد به مدرسه استثنایی فرستاده شود یا آن که باید در واحد کودکان دارای مشکلات رفتاری و هیجانی تحصیل کند.
گرچه کار با کودکان دارای ختلال سلوک می تواند بسیار مایوس کننده باشد اما معلمان باید از واکنش هایی که احساس طرد شدن را در آنان ایجاد می کنند، پرهیز کنند چرا که این کار فقط به افزایش مشکلات آنان کمک می کند. معلمان باید موقعیت هایی را که در آن ها لازم است با کودکان دارای مشکل مقابله مستقیم کنند به حداقل برسانند به ویژه در مواردی که ناچارند برای مدت زیادی با این گونه شاگردان کار کنند. به این منظور آموزش حل تعارض در کنار آموزش مدیریت رفتار می تواند مفید باشد. اگر چه بسیاری از این کودکان از مدرسه اخراج می شوند اما این کار فقط می تواند مشکل آنان را تشدید کند. وقتی کودکی از سرپرستی مدرسه خارج می شود احتمال پیچیده تر شدن مشکلات اجتماعی او در آینده افزاش پیدا می کند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
