نظرهای متفاوتی در خصوص رفتارهای معرف ADHD ابراز شده است. برخی آن را اختلالی متمایز نمی دانند برخی هم معتقدند که بیش فعالی، بی توجهی و تکانشوری اجزای رفتار مرتبطی هستند که با همدیگر یک نشانگان را تشکیل می دهند. بدین ترتیب معیارهای تشخیصی ADHD به سه مقوله تقسیم می شود که در DSM-IV (انجمن روان پزشکی آمریکا) به شرح زیر آمده است:
– بی توجهی در مواردی است که کودک:
به جزئیات چیزی توجه نمی کند یا دچار اشتباه می شود.
برای استمرار توجه در هنگام انجام تکالیف یا بازی مشکل درد.
به نظر نمی رسد وقتی که مستقیما با او صحبت می شود گوش می دهد.
از دستورات پیروی نمی کند و تکالیف خود را به پایان نمی رساند.
در سازماندهی فعالیت ها و تکالیف مشکل دارد.
از اشتغال به تکالیفی که مستلزم استمرار کوشش ذهنی است می پرهیزد اکراه دارد یا اصلا علاقمند به چنین تکالیفی نیست.
چیزهایی را که برای انجام تکالیف و فعالیت ها ضروری است گم می کند و از دست می دهد.
در اثر محرکات نامربوط تمرکز حواس خود را از دست می دهد. (حواس پرتی)
فعالیت های روزمره خود را فراموش می کند.
– بیش فعالی در مواردی است که کودک:
حرکات بی قرار دست و پا دارد یا در جای نشستن خود می لولد.
جای نشستن خود را در موقعیت هایی ترک می کند که انتظار می رود در آن جا باشد.
در موقعیت های نامناسب بیش از حد می دود یا از چیزی بالا می رود.
در بازی کردن یا اشتغال به فعالیت های کم سر و صدا در اوقات فراغت مشکل دارد.
در غالب موارد در حال راه رفتن می باشد.
در حد افراطی حرف می زند.
– تکانشوری در مواردی است که کودک:
پاسخ دادن به سوالات، بدون اندیشه و تامل و قبل از این که سوال کامل شده باشد.
برای انتظار کشیدن تا آن که نوبتش برسد، مشکل داشته باشد.
صحبت یا کار دیگران را قطع کند و مخل آن ها شود.
برای تشخیص ADHD حداقل شش مورد از این رفتارها باید در سطحی فراتر از دامنه طبیعی آن ها رخ داده باشد. این رفتار و علائم باید قبل از هفت سالگی خود را نشان داده و در بیش از یک موقعیت مثل خانه، مدرسه و جامعه رخ داده باشد. افراد را می توان بسته به این که کدام مجموعه یا مجموعه های رفتاری یاد شده بر فرد غلبه داشته باشد او را مکن است اساس بی توجه یا بیش- فعال/ تکانشور یا دچار این هر دو وضعیت تلقی کرد. در مقابل بر اساس معیارهای تشخیصی ICD-10 (سازمان بهداشت جهانی) بیشتر بر روی بیش فعالی متمرکز است تا بی توجهی. (اگر چه این دیدگاه در اروپا در حال تغییر است) در سال های اخیر شواهد حاکی از تنوع و گوناگونی ای گروه از کودکان در حال افزایش است.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
