اگر برخی از تخمین ها درست باشد به طور متوسط حداقل یک کودک مبتلا به ADHD در هر کلاس مدارس معمولی وجود دارد بنابراین مهم است که معلمان بتوانند این مشکل را تشخیص داده و پاسخ مناسب به آن بدهند. مطالبات تحصیلی و انتظارات ناشی از آن احتمالا فشار قابل توجهی به این کودکان وارد می کند و باعث شکست آنان در یادگیری و گوشه گیری و دور شدن از همسالان خود می شود. این کودکان نوعا شلوغ کار و پر حرف، مزاحم سایر همکلاسی های خود پرخاشگر نسبت به سایر کودکان پرخاشگر ناتوان از پذیرش و پیروی از دستورات و غیر مسئول و بی توجه نسبت به نظم و انضباط هستند. این کودکان اغلب به خاطر رفتارهای خود مورد تنبیه و سرزنش قرار می گیرند.
اگر معلمان در قبال رفتار آنان واکنش منفی از خود نشان دهند احتمالا رفتار آنان بدتر می شود و این می تواند موجب کاهش عزت نفس، عملکرد مدرسه ای ضعیف و حتی افسردگی در آن ها شود. مهم است که به خاطر داشته باشیم رفتار آن ها تعمدی نیست و نباید آن ها را به این عنوان که شیطنت می کنند طرد کرد. با این که مقابله با کودک مبتلا به ADHD در کلاس درس برای معلمان چالش برانگیز است اما اگر نیازهای چنین کودکی برآورده شود و نگرش مثبت تری نسبت به آنان شکل بگیرد کمک کننده خواهد بود. به همین دلیل اطمینان به این که معلمان شناخت کافی از این اختلال دارند اساسی است و معلمان می توانند به کودکان مبتلا به ADHD در تسکین مشکلات آنان و پیشگیری از رشد مسائل مرتبط با این اختلال بسیار کمک کنند.
کودکان دچار این اختلال در کلاس درس انواع مشکلات از بی نظمی گرفته تا مزاحمت را علاوه بر مشکلات رفتاری نشان می دهند و اغلب در توجه به مسائل تحصیلی نیز مشکل دارند. برای تعیین نیازهای آموزشی این کودکان ارزیابی جامع آنان با توجه به توانایی، توجه و رفتارهای مورد انتظار لازم است.
در بخی از موارد کلاس های کوچک با معلمانی که خوب آموزش دیده باشند لازم است و در موارد شدیدتر ممکن است برای ارائه خدمات آموزش ویژه یا جایدهی ویژه آموزشی فرایند ارزیابی نیازهای آموزشی خاص به طور رسمی لازم باشد. در هر صورت در کشور انگلستان ADHDیک نیاز آموزشی ویژه تشخیص داده نمی شود مگر این که فرد مبتلا به آن دچا رمشکلات یادگیری هیجانی یا رفتاری توام با ADHD باشد. در این موارد نیز دستیابی به امکانات مناسب بستگی به انتخاب والدین و فراهم بودن امکانات محلی دارد. اما بسیاری از نیازهای کودکان مبتلا به ADHD در همان کلاس های معمولی مدارس عادی قابل برآورده شدن است در صورتی که معلمان با نحوه برخورد و نحوه پیشبرد آموزشی این کوکان آشنا باشند. به این منظور ممکن است تعدیل برنامه های درسی و سبک تدریس به تناسب با نیازهای فردی این گونه کودکان و نیز به کارگیری شیوه های اصلاح رفتار و مدیریت کلاس درس همراه با مشارکت والدین و ارتباط نزدیک با متخصصان بهداشت روانی لازم باشد.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
