شواهدی دال بر تعارض، روابط و تعاملات مختل در میان افراد خانواده مبتلایان به اختلال های خوردن وجود دارند. در آنورکسیا عموما یک مادر بیش حمایتگر به دلیل رفتارهای دخترش به سوی موقعیتی توام با اضطراب شدید سوق داده می شود. در مقابل خانواده فرد مبتلا به بولیمیا ساختاری ضعیف و سازمان نایافته دارند از نظر هیجانی بی تفاوتند و تاکید کمی بر مستقل بودن دارند. مشکلات چاقی، بیماری های بدنی، اختلال های عاطفی و الکسیم در خانواده نیز ممکن است در این مورد نقش داشته باشند. اگر ه برخی از خانواده ها کودکان خود را به بیش خوری تشویق می کنند نقش دقیق عوامل خانوادگی در چاقی کماکان نامشخص باقی مانده است
عوامل اجتماعی و فرهنگی
نارضایتی فرد از ظاهر بدن خود ممکن است ناشی از فشارها برای همرنگ شدن با جامعه باشد. تاکیدی که بر روی جذابیت ظاهری، لاغری و رژیم غذایی می شود همراه با فشاری که برای تحقق ان ها بر فرد وارد می آید با افزایش احتمال اختلال های خوردن در ارتباط می باشد. عوامل اجتماعی- فرهنگی در موارد چاقی نیز مطرح هستند.
رویدادهای آشکار ساز
در بیشتر موارد نقطه شروع این اختلال ها وقایع فشارزایی چون جایی و فراق فروپاشی خانوادگی، بیاری فیزیکی و حتی طرد شدن از سوی همسالان و شکست تحصیلی است. عوامل آشکار ساز ممکن است حتی مسخره شدن از سوی خانواده و یا دوستان و یا امادگی برای امتحان را هم شامل شوند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
