حتی زمانی که متخصص حرفه ای به درمان فرد مبتلا به اختلال خوردن می پردازد معلم می تواند کمک بسیار به دانش آموز بیمار بکند. یک طرح تربیتی ساده که نظارت و بازنگری منظمی بر آن انجام شود می تواند موثر باشد. این طرح می تواند به طور مثال شامل اقدامات احتیاطی جهت کاهش تنش فعالیت هایی برای ارتقای عزت نفس و راهبردهایی برای کمک به دانش آموزان به منظور ایجاد روابط جدید باشد. آنچه از دید معلم اهمیت دارد مشورت با پزشک یا درمانگر در مورد فعالیت هایی است که برای دانش آموز مناسب هستند و نیز توافق با دانش آموز و خانواده او در مورد بایدها و نبایدهایی است که توجه به آن ها لازم است. در صورت وجود رابطه نزدیک میان کارکنان مدرسه و درمانگر، معلمان می توانند آچه را که درمانگر سعی بر انجام آن دارد به صورت حکم اجرا کند.
برای مثال پرهیز از گفتن هر مطلبی که ممکن است دانش اموز را به داشتن رژیم غذایی ترغیب کند مهم است. موارد را باید تحت نظارت و بازنگری منظم قرار داد. دوستان صمیمی می تواند همراه با معلمان به چنین نظارتی کمک کنند. پرستار مدرسه نیز
می تواند در نظارت بر رفتار دانش آموز و کمک به او برای درک عواقب رفتارش، نقش مهمی ایفا نماید. در سراسر ین روند ارتباط ین کودک، والدین او او اعضای مدرسه اهمیت دارد.
اختلال های خوردن غالبا حرک هیجانات شدید چون نفرت، خشم و ناکامی می شوند و می توانند برای دیگران حتی درمانگر بیمار، آزار دهنده باشند. در حالی که در بیماری بولیمیا با زیاده روی و حرص بیمار مواجه می شویم. مصمم بودن فرد مبتلا به آنورکسیا برای گرسنگی کشیدن آزار دهنده و گیج کننده است. ممکن است افراد حرفه ای نیز مانند اعضای خانواده بیمار میان عصبانیت و اضطراب سرگردان باشند و این امر می تواند منجر به داشتن موضعی بی ثبات شود. بعید نیست که افراد حرفه ای نیز دچار احساس عجز کامل در کمک به چنین بیمارانی می شوند. تعابیر متفاوت از رفتار بیمار می تواند منجر به تنش میان افراد متخصص شود. این تعابیر متفاوت به همان میزان در میان اعضای خانواده بیمار نیز تنش زا است. در نتیجه اختلال های خوردن می تواند باعث آشفتگی و مزاحمت بسیار کسانی شود که تلاش می کنند به فرد بیمار کمک کنند و نا آگاهی از این نکته تلاش آن ها را بی ثمر می کند. پس مهم است که معلمان خود نیز درخواست کمک و حمایت کنند و افرادی برای در میان گذاشتن احساسات خود با آن ها در دسترس داشته باشند. معلمان برای مدیریت بر چنین مواردی باید علاوه بر داشتن روابط نزدیک با خانواده در جستجوی دریافت کمک و حمایت از افراد متخصص در زمینه بهداشت روانی نیز باشند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
