یوسف اصغری درباره آویشن اظهار داشت: اسم اصلی گیاه آویشن در کتب طب ایرانی صَعتَر است و دارای طبیعت گرم و خشک بوده و برای افراد سردمزاج مناسب است.
به گفته وی با اینکه آویشن مشکلات ریوی را همچون عفونت‌های تنفسی، آسم و غیره را می‌تواند کمک کند ولی مصرف زیاد آن می‌تواند مشکلاتی را برای خود ریه ایجاد کند ولی برای رفع این عارضه می‌تواند از سرکه انگور طبیعی در طی روز استفاده کرد.
این محقق و مدرس طب سنتی ادامه داد: همچنین آویشن به افزایش لطافت خون (کاهش شدید غلظت خون) و گرم شدن بدن کمک می‌کند که در کل بهتر است افرادی که خونشان خیلی رقیق است یا داروهای رقیق کننده خون مصرف می‌کنند به صورت مستمر و طولانی مدت از این گیاه یا داورهای تولید شده از این گیاه مثل عرق آن، شربت آن و غیره استفاده نکنند.
اصغری افزود: افرادی که مزاجشان گرم هست به صورت کلی بهتر است از این دارو برای درمان خودشان استفاده نکنند, آویشن انواع بسیاری دارد که به صورت کلی می‌توان به دو دسته بستانی (باغی) و جبلی (کوهی) اشاره کرد.
وی گفت: آویشن کوهی از آویشن باغی خیلی گرم تر و خیلی خشک تر است لذا افراد گرم و خشک بهتر است در صورت نیاز از باغی آن استفاده کنند.
این محقق و مدرس طب سنتی ادامه داد: عمده ترین نشانه آویشن کوهی باریکی برگ‌های آن و تلخ تر بودن آن است که از لحاظ اثرات می توان گفت که قدرت آویشن کوهی در رفع عفونت‌ها و گرم کردن بدن بسیار بیشتر از آویشن باغی است.
اصغری یاداور شد: از سایر خواص آویشن می‌توان به باز کننده انسدادها (مثل تنگی مجاری تنفسی، تنگی حالب، انسدادات کبدی و …)، لاغر کننده و خشک کننده بدن و اعضا (چه به صورت موضعی، چه به صورت خوراکی)، تحلیل کننده بادها (ضد نفخ) و بلغم (از بین برنده بلغم عضوی و کلی) اشاره کرد.
تسنیم,
