فیلبریک و تنسی رویکردی مرحله ای را در مورد دانش آموزانی که علائم اولیه اضطراب یا اکراه از مدرسه رفتن را نشان می دهند مطرح کرده اند که می تواند در مراحل مرتبط با مدرسه و در مقررات اجرایی نیازهای آموزشی خاص در نظر گرفته شود. اضطراب ممکن است به دلیل انواع مختلفی از مشکلات باشد ولی به نظر آن ها یک کار اجرایی در این باره شامل موارد زیر است:
ارتباط با والدین جهت بحث کردن درباره مشکلات
تشویق والدین جهت پذیرفتن یک نقش فعال در بردن فرزند خود به مدرسه
اطمینان از جای مناسب در کلاس درس
توجه دقیق به موارد زورگویی
اطمینان از امکان دسترسی به یکی از کارکنان شناخته شده مدرسه به عنوان کسی که در صورت غلبه بیش از حد اضطراب در مدرسه می توان به او رجوع کرد.
معمولا این کودکان می گویند که از دیگران می ترسند و دوست ندارند که معلم بر سر ان ها فریاد بزند، و برخی از آن ها هم در زمان امتحان مشکلات تحصیلی و نیاز به توجه دارند. در نتیجه آنچه حائز اهمیت است ارزیابی موقعیت فردی هر کودک و توجه به این امر است که کدام اقدام درمانی می تواند موثر واقع شود. برای مثال کودکانی که اضطراب آن ها مربوط به مشکلاتی در روابط با همسالان و همکلاسان است ممکن است تغییر گروه در اضطرابشان موثر باشد در حالی که برای دانش اموزانی که مشکلات یادگیری دارند ممکن است حمایت نفر به نفر در دروس خاص موثر واقع شود.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
