هر چه فرد از سن کمتری شروع به استفاده از مواد مخدر کند به اختلال های دائمی تری دچار خواهد شد. سن پایین شروع مصرف با شدت بیشتر مصرف مواد و بدتر شدن وضع شخص در جوانی نیز همراه است. اما عواقب مصرف مواد با انباشت مصرف افزاینده و نوع ماده مخدر هم ارتباط دارد. عوارض منفی در اوایل جوانی عبارتند از عملکرد اجتماعی ضعیف همراه با آشفتگی فیزیکی و روان شناختی. مصرف مواد مخدر با بزهکاری، بیکاری، طلاق و سقط جنین نیز ارتباط دارد.
درمان کردن بهتر از رها کردن فرد است ولی میزان بازگشت نوجوانان به اعتیاد به خصوص در ماه های نخستین پس از ترک بسیار زیاد است و عوامل اجتماعی موثرترین عامل در این بازگشت هستند. میزان ترک اعتیاد نیز به نسبت زیاد است و گمان می رود که با تشویق می توان این میزان را افزایش داد.
به طور کلی هر چه دوره درمان طولانی تر باشد نتایج مثبت تری به همراه خواهد داشت. در مطالعه ای در مورد درمان سرپایی معتادان، یک سوم ان ها تا 6 ماه از مصرف مواد امتناع کردند و یک چهارم آن ها بهبود یافتند. در مواردی که مصرف مواد مخدر بسیار شدید و دفعات مصرف متعدد و مصرف مواد با مشکلات روانی توام باشد و یا مشکلاتی در رابطه با مدرسه و مشکلات قانونی وجود داشته باشد فارغ از رویکرد درمانی عواقب آتی فاجعه بار خواهد بود. آنچه حائز اهمیت است تمرکز توجه به جوانان با بیش از یک اختلال است چرا که با وجود جذب انبوه خدمات متعدد عواقب بدی چون خودکشی اقدام به خودکشی و خودآزاری در انتظار این گونه معتادان است.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
