مجمع دائمی مصرف مواد مخدر رهنمودی را بره عنوان شواهد مرتبط با مصرف مواد مخدر در مدارس عنوان کرده است که به اختصار عبارتند از:
کنترل شواهد مرتبط با مواد مخدر به طور معمول باید از طریق هماهنگ کننده امور مربوط به مواد مخدر در مدرسه که در سیاستگذاری مواد مخدر مشخص شود انجام گیرد.
این مسئولیت مدرسه است که از سلامت، مراقبت و رفاه جوانان تحت نظر خود اطمینان حاصل کند.
عملکرد تنبیهی شدیدتر از قانون مقرر، مناسب مدرسه نیست.
مدارس باید به دقت نیازهای افراد درگیر با مواد مخدر را ارزیابی کنند.
ارتباط فعال مدرسه با رسانه های محلی، سودمند است.
مدارس باید واکنش متداول در محدوده محلی خود نسبت به شواهد مرتبط با مواد داشته باشند.
کارکنان مدرسه در صورت تردید درباره چگونگی اقدام در مواجهه با مصرف مواد باید کمک پزشکی درخواست کنند.
تمام شواهد مربوط به مصرف مخدر در مدرسه باید جدی انگاشته شود و معلمان به اندازه والدین و سایر متخصصان باید جهت دخالت هر چه سریع تر در این مورد آماده باشند. آنچه اهمیت دارد آگاهی از تشخیص میان آزمایش مواد و مصرف اعتیادی یا وابستگی به مواد است. در عین آن که والدین باید همشه نسبت به این موضوع مطلع شوند و شرایط اطراف یک چنین واقعه ای باید مورد بررسی قرار گیرد خارج از قاعده عمل کردن کسی که در موارد دیگر فردی ظاهرا سالم می نماید احتمالا پاسخ متفاوتی به رویدادی را ایجاب می کند که مصرف جدی و طولانی مواد مخدر یا مشکلات زیربنایی را آشکار می کند. به علاوه اقدام لازم به شرایط اطراف آن رویداد بستگی دارد.
از نظر ایمنی نباید به نوجوانانی که آلوده به مصرف مواد هستند اجازه ماندن در مدرسه را داد زیرا ممکن است برای خود و دیگران خطرساز باشند. والدین را باید به سرعت مطلع کرد و از آن ها خواست که دانش آموز را از مدرسه ببرند. اگر چه اجازه بازگشت به مدرسه در روز بعد را باید به ایشان داد. در صورتی که این مسئله بیش از یک بار تفاق بیفتد باید از والدین خواست که جهت مذاکره و بررسی مشکل به مدرسه بیایند و نیز برای خود نوجوان برنامه های اموزشی فردی با تمرکز بر آثار مواد مخدر گذاشته شود. دانش آموزان اخراج شده نسبت به مصرف مواد مخدر بیشتر و شرکت در فعالیت های غیر قانونی آسیب پذیرترند در نتیجه این مجازات باید به عنوان آخرین راه چاره مورد استفاده قرار گیرد.
مدارس باید انواعی از واکنش ها نسبت به انواع شواهد مصرف مواد مخدر و عوامل زیربنایی آن ها داشته باشند. هدف تمام این اقدامات باید افزایش آگاهی فرد و کاهش میزان آسیب باشد. در صورتی که مصرف مواد مخدر به صورت معمول و دائمی باشد به وضوح نشان دهنده وجود مشکلات زیربنایی است و بر نیاز به دسترسی به مشاور مثلا راهنمایی مصرف کننده به مرکز خدمات مشاوره ای جوانان تاکید دارد. البته این کار در صورتی مفید است که خود فرد به شرکت در این فرایند تمایل داشته باشد و در هر حال نباید آن را به عنوان نوعی مجازات به کار برد. در صورتی که مشکلات فرد جدی و گسترده باشد به خصوص اگر او غمگین و افسرده به نظر می رسد. ممکن است
ارزیابی های مفصل تر در مدرسه، همزمان با ارزیابی از طرف مراکز خارج از مدرسه مثلا توسط روانشناس تربیتی یا مسئول رفاه آموزشی مرتبط با مدرسه باشد که می توانند بینش و آگهی عمیق تری از جو خانوادگی فرد به دست آورند. لزوم اقدام به این کار را باید با والدین دانش آموز در میان گذاشت. جوانان ممکن است نیاز بیشتری به کمک تخصصی تر چون دسترسی به مرکز تخصصی امور اعتیاد یا مراکز خدمات بهداشت روانی محلی داشته باشند. در نتیجه مهم است که معلمان از امکانات خدمات محلی آگاهی داشته باشند چرا که بهترین شیوه کمک عموما تشیوق دانش آموزان و والدین ایشان به دریافت کمک های تخصصی است.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
بله همین طور متاسفانه من در سه تا از بهترین دبیرستان های منطقه چهار تهران که یکی نمونه دولتی یکی دولتی و غیر انتفاعی درس خوندم ولی متاستفانه تو میانگین هرکلاسی 2نفر از بچها مواد و معمولا 3نفر سیگار میکشیدن البته باز تو غیر انتفاعی ها بیشتر تا نمونه دولتی ها و من خیلی سعی میکردم.بعنوان دوست راهنماییشون.کنم ولی اکثرا یک.جور افتخار میدونستن این کار یا مثل حس بزرگ شدن که من باهاشون صحبت میکردم.اکثر هم بخاطر خانواده هاشون بوده که برای بچها یجور عقده کرده بود این کار راستش پدر من همیشه به من میگفت اگه بابا خلافی میخوای کنی جلوی خود من بکن که بعد بزرگ شدی نری با چهارتا رفیق بد به بیراه بری و راستش من هم قلیون هم بقول بچها گل و هم.مشروب امتحان کردم ولی جلوی پدرم و واقعا چیز جذابی توش ندیدم که بخوام.ادامش بدم و.فقط تجربه بود ولی متاستفانه خیلی از بچها با والدینشون رابطه خوبی نتوستن ایجاد کنن و سخن پدر مادر بعنوان تجربه بزرگ ترشون سر لوحه قرار ندادن و دارن به بیراه میرن سعی کنید در انتخواب دوست بچها دقت کنید هیچ رفیقی بهتر از پدر مادر نیست و والدین عزیز سعی کنید با بچهاتون راه بیاید و رفیق باشید تا به بیراه کشیده نشن و البته خودتون هم سطح اگاهیتون زیاد کنید خیلی از پدر و مادرا متاستفانه خودشون هم درک درست ندارن ولی کسی که میاد این وبسایت و وقت میزاره پس حتما دنبال اگاهی و دانایی