اکثر کودکان ممکن است گاهی احساس ناشادی و غم کنند و نوسان خلق و خو به خصوص در میان نوجوانان شایع است ولی اینها معمولا شرایطی گذرا و مقطعی هستند. برخی کودکان ممکن است در شرایطی خاص مثلا در پی زیان و فقدان اساسی علائم افسردگی را نشان دهند. اما اختلال افسردگی طویل المدت است و کودکان مبتلا به آن بیش از آن که ناشاد و غمگین باشند دچار بی تفاوتی هیجانی می شوند. این موقعیتی جدی است که آسیب اساسی به عملکرد فرد می زند و وی را از زندگی بهنجار دور می کند. این نوع افسردگی ماژور، موضوع اصلی بحث این فصل است ولی بیشتر مباحث فصل حاضر در مورد کودکانی که علائم افسردگی را دارند نیز به کار می آید و به راهبردهایی موثر برای کمک به چنین کودکانی در قسمت پایان فصل حاضر
می پردازیم.
افسردگی ماژور یکی از قابل تشخیص ترین اختلال ها در کودکان و نوجوانان است. معیارهای تشخیص آن که در DSM- IV آمده اند عبارتند از:
خلق و خوی افسرده که در کودکان ممکن است شامل تحریک پذیری نیز باشد.
بی میلی و لذت نبردن از فعالیت ها
از دست دادن وزن یا چاق شدن در حد چشمگیر
اختلال در خوابیدن
هیجان زدگی یا بی هیجانی
خستگی یا از دست دادن انرژی (ضعف)
احساس بی ارزشی یا گناه
ناتوانی در تفکر یا تمرکز یا در تصمیم گیری
تفکر مکرر درباره مرگ، افکار یا اقدامات مرتبط با خودکشی
از نظر تشخیص کودک باید تقریبا هر روز علائم دلتنگی، ناشادی و بی تمایلی نسبت به فعالیت ها را همراه با حداقل چهار مورد از موارد فوق نشان بدهد. به علاوه این علائم باید حداقل دو هفته باقی بمانند و نیز تغییرات باید با توجه به عملکرد قبلی کودک در نظر گرفته شوند.
این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
