تحقیق جدید محققان دانشگاه روچستر امریکا نشان می دهد ورزش می تواند شیوه ای ساده و ارزان برای کاهش سستی، کرختی و درد ناشی از شیمی درمانی در دستان و پاها باشد.
این مطالعه شامل بیش از ۳۰۰ بیمار سرطانی بود. در این مطالعه به طور مستقیم به مقایسه علائم نوروپاتیک در افراد غیرورزشی دارای درد با بیمارانی که در برنامه ۶ هفته ای پیاده روی آرام در خانه شرکت کرده بودند، پرداختند.
ورزشکاران علائم کمتری نظیر درد سوزشی یا ناگهانی، خارش، کرختی و حساسیت به سرما گزارش کردند و به نظر می رسید تاثیرات ورزش بر روی بیماران مسن بیشتر بود.
به گفته ایان کلچنر، سرپرست تیم تحقیق، تمامی داروهای شیمی درمانی موجب نوروپاتی نمی شوند، اما ۶۰ درصد افراد مبتلا به سرطان سینه و سایر تومورهای جامد که شیمی درمای های مبتنی بر پلاتینیوم، وینسا آلکالوئیدها و تاکسان ها دارند احتمالا از این عوارض جانبی رنج می برند.
نوروپاتی معمولا با ابتلا به بیماری دیابت یا اسیب عصبی مرتبط است.
به گفته کلچنر، ورزش همچون یک ضربه نهایی عمل می کند، چراکه به طرق مختلف بیولوژیکی و روانشناختی-اجتماعی به طور همزمان تاثیر می گذارد و در عین حال داروها هم کار خودشان را انجام می دهند.
