خواب خردسالان برای سلامتی شان بسیار مهم و حائز اهمیت است سعی کنید به کیفیت خواب آن ها اهمیت بیشتری دهید و توصیه های ما را در این زمینه مطالعه کنید
اگر کودک تان قبل از زنگ زدن ساعت بیدار می شود، علامت خوبی است که نشان می دهد خواب کافی داشته است. اما اگر معمولا برای بیدار کردن کودک تان مشکل دارید و باید تقلای زیادی کنید، یعنی خوابش کافی نیست و باید عادات خوابش را اصلاح کنید.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تبیان،شروع مدرسه، زمانی بحرانی برای بچه هاست که باید خودشان را با برنامه منظم خواب تطبیق دهند. بیشتر بچه ها در طول تابستان به بیدار ماندن تا دیروقت عادت می کنند، اما با شروع فصل مدرسه، باید سر ساعت منظم به رختخواب بروند. خواب ناکافی، یک مشکل متداول است که با آغاز مدرسه تشدید می شود و می تواند باعث خستگی بچه ها و البته والدین شان گردد؛ یک ترکیب واقعا مضر!
کمبود خواب موجب مشکلات رفتاری می شود، مانند اختلال کم توجهی و بیش فعالی و نوسانات خلقی. مطالعات گوناگونی نشان داده اند حتی اندکی کمبود خواب هم می تواند باعث افت تحصیلی، مشکلات تمرکز و ضعف عملکرد در مدرسه شود. کمبود خواب موجب عادات نادرست تغذیه ای نیز می گردد که چاقی یکی از پیامدهای آن است.
بچه ها در سنین مدرسه به 10 تا 12 ساعت خواب شبانه نیاز دارند و این در حالی است که خیلی از بچه ها شب ها فقط 7 تا 8 ساعت می خوابند، گاهی حتی کمتر!
در طول روز، فرزندتان را با فعالیت های بدنی به اندازه کافی مشغول و خسته کنید. حداقل یک ساعت تحرک بدنی لازم است تا برای خواب آماده شود
خیلی از والدین خودشان کمبود خواب دارند و فکر می کنند علائم کمبود خواب شان کاملا طبیعی است، چون به آن عادت کرده اند. در نتیجه حتی از این موضوع آگاه نیستند که بچه های شان هم به اندازه کافی نمی خوابند. برای این که بدانید فرزندتان به اندازه کافی می خوابد یا نه، این سوال ها را از خودتان بپرسید:
– آیا برای بیدار شدن چند بار بیدار می شود و مجددا به خواب می رود؟
– آیا شاکی است که در تمام روز خسته و بی حال است؟
– آیا بعدازظهرها چرت می زند؟
– آیا آخر هفته ها نیاز به جبران کسر خواب دارد؟
اگر پاسخ شما به هر کدام از این پرسش ها مثبت است، پس کودک تان خواب کافی ندارد. نه تنها رفتار و خلق و خوی فرزندتان با خواب بیشتر بهتر خواهد شد، بلکه عملکرد بهتری در مدرسه نیز خواهد داشت.
این هشت نکته ساده به فرزندتان کمک می کند تا با عادات خواب سالم خو بگیرد:
– زمان خواب او را طوری تنظیم کنید که حداقل 10 تا 11 ساعت بخوابد. اگر فرزندتان با زودتر به رختخواب رفتن مشکل دارد، هر چند روز، 15 تا 20 دقیقه زمان خوابش را جلو بکشید تا تدریجا عادت کند.
– برنامه خواب منظم داشته باشید. زمان خواب و بیداری او نباید در تعطیلات و روزهای آخر هفته، بیشتر از 30 تا 45 دقیقه نوسان داشته باشد.
– یک هفته قبل از شروع مدرسه، برنامه خواب و بیدار او را شروع کنید.
– آیین خاصی برای پیش از به رختخواب رفتن داشته باشید، حتی برای بچه های بزرگ تر. این کار ذهن تان را آرام و آماده ی خواب می کند، مثلا یک نیایش 5 دقیقه ای.
– یک ساعت قبل از خواب، تلویزیون و تبلت و کامپیوتر را خاموش کنید.
– از عصر به بعد از مصرف نوشیدنی های کافئین دار و شیرین پرهیز کنید.
– در طول روز، فرزندتان را با فعالیت های بدنی به اندازه کافی مشغول و خسته کنید. حداقل یک ساعت تحرک بدنی لازم است تا برای خواب آماده شود. بازی در فضای باز مخصوصا زیر نور طبیعی، به تنظیم ساعت درونی کودک تان کمک می کند.
– درست مانند بسیاری از عادت های دیگر، لازم است که ابتدا خودتان نمونه ی چیزی باشید که سعی در آموزش آن دارید. پس خواب را در الویت کارهای تان قرار دهید.
خیلی از والدین با وجود داشتن خواب کافی هم برای خودشان و هم برای فرزندان شان، بازهم فکر می کنند، صبح ها آماده شدن برای مدرسه تا حدودی آشفته کننده و ناخوشایند است. باز هم یک پیش برنامه ریزی کوچک می تواند به شما کمک کند تا صبح های زود برای تان خوشایندتر و بی دردسرتر باشد.
چند روز پیش از شروع مدرسه، روتین های صبحگاهی تان را در پیش بگیرید تا زمان کافی برای لباس پوشیدن، صبحانه خوردن و آماده شدن برای بیرون رفتن از خانه دست تان بیاید. همچنین بسیار عالی است که شب قبل کارهایی را که باید صبح فردا انجام دهید مرور کنید و با انجام شان از نظر زمانی جلو بیفتید، مثل آماده کردن خوراکی یا ظرف ناهار و وسایل و کیف مدرسه.
وقتی صحبت از برنامه ریزی خواب برای کودکان می شود، باید این نکته را مدنظر داشته باشید که تعداد بسیاری از بچه ها در مراحلی از دوران کودکی شان، برای خوابیدن مشکلاتی دارند و تا حدودی از نظر تکاملی طبیعی است. با این حال، بچه هایی هستند که دچار اختلالات خواب بوده و باید از نظر پزشکی مورد بررسی قرار بگیرند.
در شرایط زیر کودک خود را نزد پزشک ببرید
– به نظر می رسد کودک تان برای خوابیدن دچار ترس زیاد یا اضطراب می شود.
– با صدای بلند خروپف می کند و همین مسئله خوابش را مختل می نماید.
– شب ها مکررا از خواب بیدار می شود.
– شب ها جایش را خیس می کند، با این که هفت سالگی را پشت سر گذاشته است.
– با وجود رعایت ساعات خواب کافی، در طول روز خواب آلود است.
