تابحال در اخبار ها و رسانه ها پیش بینی های بسیاری شنیده ایم ، از پیش بینی آب و هوا گرفته تا پیش بینی وقوع فاجعه و یا چیز های دیگر. اما مسئله ای که اینجاست این است که همیشه همه ی پیش بینی ها درست از آب در نمی آید. اما این بدان معنا نیست که پیش بینی ، پیش بینی ِ بدی بوده است.
مثلا پیش بینی هایی که وقوع یک فاجعه زیست محیطی را حتمی می دانستند، در هوشیاری جوامع و مردم و پیشگیری از چنین فاجعه ای بسیار موثر بودند. بیشتر کارشناسان هنگام پیش بینی از واژه ها و عبارتهایی همچون : (شاید)، (از آمار چنین فهمیده می شود که ..).و (با فرض ادامه روندهای کنونی چندین سناریو ممکن وجود دارد)، استفاده می کنند. آنها چنان از واژه ها و و عبارات بهره می جویند که گویا بزرگترین ترسشان این است که مبادا پیش بینی هایشان ( غلط از آب در آید). اما باید دانشمندان و آینده پژوهانی را تحسین کرد که جسورانه و بدون ترس از اینکه پیش بینی هایشان غلط باشد، همیشه لحن قاطع و عبارتهای مطلق را در سخنانشان به کار می گیرند. بعضی ها خوش بین اند و برخی دیگر بد بین. همیشه کسانی هستند که اعلام خطر می کنند و گاهی با لحن گزنده می گویند: ( این هم آخر خط) و امیدشان این است که جوامع ، سازمانها، و مردم رفتارشان را تغییر دهند و نگذراند که آینده شان تباه شود. البته کسانی که از این روش به گونه ای آگاهانه استفاده می کنند باید متوجه باشند که پیش بینی های هشدار دهنده ی آنها نباید آنقدر انرژی سوز باشد که انگیزه تلاش سازنده را از جوامع یا سازمان ها بگیرد. ( پیش بینی های بدی) که در اینجا می خوانید برگرفته از مجله فیوچریست است و نویسنده ای به نام لورا لی آنها را گردآوری کرده است.
تا سال ۲۰۰۶ منازل مسکونی قابلیت پرواز خواهند داشت. زمانی فرا خواهد رسید که جوامع بشری به طور کامل در فصل های سرد به جنوب مهاجرت خواهند کرد.
آرتور سی. کلارک، ۱۹۶۶
در قرن آینده کار پر زحمت و طاقت فرسا در شبانه روز به ۴ یا ۵ ساعت تقلیل خواهد یافت.
سناتور دابلیو ای. پلز، ۱۸۹۳
تا سال ۱۹۹۳ قشر بسیار مرفه و ثروتمند و قشر بسیار فقیر و تنگ دست وجود نخواهد داشت.
تی وی پاوردلی، رهبر کارگران، ۱۸۹۳
با توجه به نرخ کنونی کشتار حیوانات، تا سال ۱۹۵۰ نسل حیوانات وحشی منقرض خواهد شد و چیزی به نام (پرنده) را فقط می توان در کتابهای تاریخی مشاهده کرد. همچنین ظرف ۷۵ سال آینده دندان های انسان محو خواهد شد، چرا که مواد غذایی آینده به صورت کاملا فشرده و مستقیما از مواد شیمیایی تهیه خواهند شد دیگر نیازی به هضم و گوارش نخواهیم داشت.
سی ام اسکیز، سردبیر نشریه بروکلین دیلی، ۱۹۰۰
ظرف ۵۰ سال آینده خواهیم توانست به جای پرورش یک مرغ کامل و خوردن سینه یا بال آن ، فقط بخش هایی از بدن مرغ را که به آن نیاز داریم، در محیط مناسبی پرورش دهیم.
وینستون چرچیل، نشریه پاپیولار مکانیک، ۱۹۳۰
پیش از آنکه انسان کره ماه را فتح کند ، شاهد خواهیم بود که مراسلات پستی بوسیله موشک های هدایت پذیر ظرف چند ساعت از نیویورک به استرالیا می رسند. ما در آستانه ظهور پست موشکی قرار داریم.
آرتور سامر فیلد، ۱۹۵۹
مهم نیست که این بچه چه کاره خواهد شد ولی مطمئن باش که به هیچ جایی نخواهد رسید.
معلم آلبرت انیشتن، خطاب به پدر وی، ۱۸۹۵
من پیش بینی می کنم که رادیو از زندگی بشر کاملا حذف خواهد شد و انسانهای بد بختی که اکنون ناچار به شنیدن صدای آن هستند راه بهتری برای گذران اوقات فراغت خود پیدا خواهند کرد.
ایچ جی ولز، ۱۹۲۵
مشکل تلویزیون این است که مردم باید بنشینند و به صفحه آن خیره شوند. یک خانواده متوسط آمریکایی وقتی برای این کار ندارد.
روزنامه نیویورک تایمز، به مناسبت نمایش اولین نمونه دستگاه تلویزیون در نمایشگاه جهانی، ۱۹۳۹
انسان صرف نظر از همه پیشرفت های علمی آینده هرگز پا بر روی کره ماه نخواهد گذاشت.
سی دی فارست، ۱۹۵۷
ژاپنی ها هیچ چیزی نمی سازند که مردم آمریکا خواهان خرید آن باشند.
جان فاستر دالز، وزیر امور خارجه آمریکا، ۱۹۵۴
در آستانه قرن بیست و یکم در جامعه ای بدون کاغذ زندگی خواهیم کرد.
راجر اسمیت، رییس جنرال موتورز، ۱۹۸۶
اختراعات دیر زمانی است که به آخر خط رسیده اند. من هیچ امیدی به پیشرفت بیشتر علوم ندارم.
ژولیوس سکستوس فرونتینوس، از مهندسان رومی، سال ۱۰ پس از میلاد
اختراع شگفت آوری است ولی به راستی چه کسی خواهان استفاده از آن خواهد بود؟
رییس جمهور آمریکا، رادرفورد هیز، خطاب به الکساندر گراهام بل، مخترع تلفن، ۱۸۷۶
به رغم روند کنونی کوچک سازی و کاهش قیمت ها، بعید به نظر می رسد که در آینده نزدیک هر کسی یک رایانه شخصی داشته باشد.
استانلی پن، گزارشگر وال استریت ژورنال، ۱۹۶۶
اصلا این ریز تراشه ها به چه دردی می خورد؟!
یکی از مهندسان بخش سیستم های پیشرفته رایانه ای شرکت آی بی ام، ۱۹۶۸
من پیش بینی می کنم که اینترنت مانند ستاره ای ابر نو اختر، رشدی بسیار خارق العاده خواهد داشت و نهایتا در سال ۱۹۹۶ کاملا نابود خواهد شد.
باب متکاف، نشریه اینفو ورد، ۱۹۹۵
ما تا ابد قادر نخواهیم بود که شکم، سینه و مغز را به طور عاقلانه و انسانی جراحی کنیم.
جان اریک اریکسون، جراح مخصوص ملکه ویکتوریا، ۱۸۷۳
در قرن آینده قانون بسیار ساده خواهد شد به گونه ای که تعداد حقوق دانها و وکیل ها و مقدار دستمزد آنها رو به زوال خواهد نهاد.
جینیوس هنری بروان، روزنامه نگار، ۱۸۹۳
در دهه ی ۱۹۹۰ همه ی زوج ها خوشبخت خواهند شد . زیرا قوانین آینده هر زن و مردی را که بدون برخورداری از صلاحیت های جسمی، فکری و مالی ازوداج کنند، محکوم به مرگ خواهد کرد.
آرتور جان هابرتون، ۱۸۹۳
در آینده مجرمان و جانیان به جای اینکه به اشد مجازات محکوم شوند، از حق ادامه نسل محروم خواهند شد و پس از گذشت چند نسل دیگر جرمی روی نخواهد داد، چرا که مجرمی متولد نخواهد شد.
الا ویلرویل کاکس، شاعر، ۱۸۹۳
