یک متخصص علوم رفتاری و آسیب شناسی اجتماعی گفت: گسترش روز افزون ورود مصرف قرصهای روانگردان درکشور که طیف وسیعی از جوانان 15 تا 20 سال را نشانه رفته آخرین حربه مقابله با نظام جمهوری اسلامی است.
دکتر مجید ابهری در گفتگو با مهر افزود: قسمتی از این قرصها بدلیل تقاضای مصرف ، بوسیله افراد سودجو در دخمه های غیر بهداشتی به صورت تقلبی تهیه می شود و واضح است که آثاری را بر مغز و اعصاب فرزندان ما می گذارد.
وی خاطر نشان کرد: روانگردان ها که از خانواده آمفتامین ها هستند اثر مستقیم به مغز و اعصاب داشته و با پشتوانه تبلیغی دروغ و فریب با عناوین شادی زا و انرژی زا به جوانان عرضه می شود.
وی ادامه داد: فروشندگان با شایع کردن اینکه این قرصها اعتیاد ندارند مصرف کنندگان بی خبر را فریب می دهند. فقط یکبار مصرف از این قرصها میلیونها سلول مغزی را کشته و آثار جبران ناپذیری به جای می گذارد.
این متخصص علوم رفتاری و آسیب شناسی اجتماعی تاکید کرد : همچنین مصرف قرصهای روانگردان علاوه بر ضایعات مغزی و عصبی سیستم دفاعی بدن را نیز متلاشی کرده و فرد را مستعد انواع بیماریها در دستگاههای مختلف بدن می کند.
ابهری با اشاره به اینکه خانواده ها و مسئولین باید بدانند خطر قرصهای روان گردان بسیار جدی است و اندک غفلت موجب زیانهای هنگفت می شود گفت : این قرصها به شکل آدامس، ژله، کپسول، با نامهای فریبنده مانند مرسدس، لاو و با رنگهای گوناگون قرمز، نارنجی و آبی آسمانی وارد بازار می شود.
وی تنها راه مقابله با قرصهای روانگردان را اطلاع رسانی به خانواده ها دانست و افزود: آموزش جوانان درباره عواقب شوم مصرف و گفتن حقایق درباره ضایعات مغز و اعصاب به آنها یکی از این راههاست.
وی با اشاره به اینکه اغلب استفاده کنندگان از قرصهای روان گردان 15 تا 20 ساله هستند، تصریح کرد: آموزش نیروهای بازدارنده اعم از نیروهای امنیتی و انتظامی درباره شکل و نوع این قرصها می تواند بسیار کارساز باشد.
این متخصص علوم رفتاری و آسیب شناسی اجتماعی با اشاره به اینکه درحال حاضر بیش از 160 نوع قرص روانگردان با محصولات وابسته موجود می باشد ، گفت: تولید کنندگان به محض آشنایی ما با محصولات شوم و ویرانگرشان ، به سرعت رنگ، نام و شکل قرصها را تغییر داده و در قالبی جدید تر به کار خود ادامه می دهند.
وی افزود : رسالت رسانه های گروهی به خصوص تلوزیون و رادیو و تهیه برنامه های جدی از ابزار اصلی مقابله با این قرصها می باشد البته ساختن یک یا دو فیلم کارساز نبوده و خطر بسیار بزرگتر از این اندازه می باشد.
