بر پایه پژوهش جدیدی که در مجله ی Cancer، مجله سرطان آمریکا روانه بازار شده اشخاص مبتلا به دیابت در معرض ریسک زیادتری برای ابتلا به سرطان پیش و حتی بعد از تشخیص دیابت قرار دارند.
مراقبتهای بهداشتی بیشتر پس از تشخیص دیابت ممکن است منجر به تشخیص بیشتر سرطان در حوالی زمان تشخیص دیابت شود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که به درک بهتری از ارتباط بین سرطان و دیابت نیاز داریم.
مطالعات قبلی نشان داد که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در معرض خطر بالاتری برای چندین نوع سرطان هستند، به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا در سال 2014، 29.1میلیون نفر یا 9.3درصد از جمعیت ایالات متحده به دیابت مبتلا شده اند که نسبت به سال 1980، تعداد مبتلایان به این بیماری 3 برابر شده است. دیابت با بیماری قلبی، سکته، تخریب اعصاب و مشکلات بینایی در ارتباط است شواهد روز افزونی بیانگر ارتباط دیابت نوع 2 با برخی انواع سرطان است.
جامعه ی سرطان آمریکا اعلام کرد سرطان کولون افراد مبتلا به دیابت را بیشتر تحت تأثیر قرار می دهد سرطان کولون و دیابت احتمالاً دارای فاکتورهای خطر مشترکی از جمله مشکلات وزن بدن، فقدان فعالیت فیزیکی، کشیدن سیگار، الکل، مصرف مقادیر زیادی گوشت قرمز و گوشتهای فرآوری شده است. سرطان کولون همچنین در میان افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کشنده تر است.
بغیر از عوامل خطر مشترک، سایر پیشنهادات در مورد ارتباط برخی از انواع سرطان و دیابت نوع 2 شامل: امکان ارتباط بیولوژیکی بین این دو بیماری یا تأثیر درمان های دیابت بر توسعه یا تشخیص سرطان می باشد. احتمال تشخیص سرطان در طی 3 ماه از زمان تشخیص دیابت بالاتر است. تشخیص سرطان غالباً بلافاصله پس از تشخیص دیابت صورت می گیرد. این موضوع ممکن است به دلیل انجام آزمایشات بیشتر در این دوره، توسط مراقبین بهداشتی برای این افراد باشد.
محققان دانشگاه تورنتو به سرپرستی دکتر Legaاطلاعات بیش از یک میلیون فرد بالغ را به منظور ارزیابی شیوع سرطان در زمانهای مختلف زندگی این افراد بررسی کردند. نتایج این بررسی ها نشان داد احتمال تشخیص یک نوع سرطان ده سال قبل از ابتلا به دیابت در افراد مبتلا به دیابت در مقایسه با افراد غیردیابتی، 1.23برابر بیشتر است.
تشخیص سرطان در افرادی که دیابت در آنها تشخیص داده می شود، درطی سه ماه پس از تشخیص دیابت، محتمل تر است و پس از آن احتمال تشخیص سرطان کاهش می یابد. دکتر Legaمی گوید: این موضوع می تواند به غربالگری بیشتر پس از تشخیص دیابت مربوط باشد. او معتقد است با رشد ابتلا به دیابت می توان انتظار داشت تعداد موارد ابتلا به سرطان نیز افزایش یابد. او می افزاید: نتایج ما نشان می دهد، تغییرات شیوه ی زندگی می تواند به کاهش شیوع هر دو بیماری کمک کند.
شواهد فوق العاده ای در دست است که نشان می دهد تغییرات شیوه ی زندگی می تواند مانع بروز مشکلات متابولیک منجر به دیابت شود، همچنین مداخلات تغذیه ای و ورزشی می توانند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهند و سبب بهبود نتایج سرطان در جمعیت عمومی شوند.
دکتر Legaمی گوید: ما بر این باوریم که یافته های تحقیق ما بسیار مهم می باشند زیرا این یافته ها بر نیاز به تحقیقات بیشتر بر روی اثرات ورزش و تغذیه ی سالم بر خطر سرطان، بخصوص درمیان افرادیکه به دیابت مبتلا هستند یا در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت قرار دارند، تاکید دارد.
diabetestma.org
