فعالیت بدنی می تواند بخشی از انرژی مصرفی را شامل شود که با دستکاری آن می توان تغییراتی در تعادل انرژی بوجود آورد. بنابراین چنانچه از برنامه منظم ورزشی پیروی کنیم در درازمدت تغییرات مناسب در جهت کاهش چربی در بدن بوجود خواهد آمد.
برای آنکه بتوانیم برنامه ای مفید، پیگیر و بدون آسیب داشته باشیم باید ابتدا فعالیت های ساده و راحت که شرایط پیچیده ای را طلب نمی کند انتخاب کنیم. برای مثال شروع فعالیت با پیاده روی در هر سنی می تواند مطلوب باشد. اما مسئله اساسی آنجاست که شدت و مدت فعالیت می باید چگونه باشد. مثلا افرادی که در رشته ورزشی خاصی تبحر دارند می توانند همان رشته ورزشی را به همراه یک سری فعالیت های بدنی جانبی ادامه دهند.
اما اگر منظور آنها افزایش انرژی مصرفی است باید دقیقه تر به آن نگاه کنند. در هر صورت بهترین ورزش ساده ترین آنهاست. در واقع هر چه فرد احساس فشار و استرس کمتری داشته باشد برای شروع کار بهتر است. در چنین مواردی باید فرد از خود بپرسد که آیا این فعالیت برایم راحت است یا نه. اگر احساس کرد به اجبار به آن می پردازد بهتر است از آن اجتناب کند. هم چنین اگر احساس درد و آسیب پس از فعالیت در فرد بوجود آمد باید در نوع یا شدت یا مدت فعالیت تجدیدنظر صورت گیرد.
انجام یک فعالیت سبک هوازی در روز مثل پیاده روی در فضای باز و سالم با کفش و جوراب و لباس مناسب می تواند بهترین ورزش برای همه افراد باشد. شنا دوچرخه سواری و دویدن و دیگر فعالیت هایی از این دست هم در صورت مهارت با توجه به سن فرد می تواند کاربرد ویژه خود را داشته باشد. اما از همه این موارد مهم تر فعالیت های روزمره است که شامل فعالیت در منزل و محل کار می شود. اگر فرد در بعضی از فعالیت های بدنی خود تجدیدنظر کند و این کار را هر روز انجام دهد چه بسا در درازمدت اثرات مهمی به جای گذارد. برای مثال پس از یک ساعت نشستن در پشت میز، سعی کند مقداری قدم بزند یا به جای استفاده از آسانسور در محل کار یا منزل فاصله را با پلکان طی کند. حتی در کارهای منزل نیز اگر سعی شود به مقدار زیادی از راه رفتن هنگام کار استفاده گردد آثار قابل توجهی خواهد داشت. 30 تا 60 دقیقه فعالیت بدنی در روز برای همه افراد توصیه می شود.
