یک مطالعه جدید نشان داد که لوتئولین از فرد در برابر چاقی و بیماریهای متابولیک دفاع می کند. محققان چینی دانشگاه فناوری Hefeiنشان دادند نوع خاصی از فلاونوئیدهای موجود در رژیم غذایی به نام لوتئولین دارای اثر قابل توجهی بر مصرف انرژی در موشها است، این ماده به کاهش ذخیره چربی که یک عامل خطر اصلی برای دیابت نوع 2، بیماریهای قلبی عروقی و فشارخون است، کمک می کند.
این مطالعه که نتایج آن در مجله ی بین المللی Obesityمنتشر گردید، نشان می دهد لوتئولین سبب فعال سازی تبدیل چربی ها به چربیهای قهوه ای – بکارگیری سلولهای چربی قهوه ای – و تولید گرما می شود این دو فرآیند وابسته به هم در افزایش سوزاندن چربی و انتشار انرژی آن به صورت گرما موثرند.
آزمایشهای قبلی که توسط دپارتمان علوم زیستی و دانشکده ی بیوتکنولوژی و مهندسی مواد غذایی انجام شده بود، شواهدی را فراهم کرد که نشان می دهد لوتئولین می تواند به بهبود چاقی ناشی از تغذیه و مقاومت به انسولین در موشها کمک کند.
اختلال نهفته در چاقی و اختلالات متابولیکی دیگر نظیر دیابت نوع 2، انرژی اضافه ی ذخیره شده در چربی سفید(WAT) است. القاء تولید و تحریک عملکرد بافت چربی قهوه ای می تواند به سلامت متابولیک بیانجامد.
تاکنون هیچ توضیح روشنی برای وقوع چنین پدیده ای ارائه نشده بود، مطالعه ی اخیر نشان داد که لوتئولین تغذیه ای تولید چربی قهوه ای و گرما زایی آنرا از طریق یک مسیرمتابولیکی که اخیراً کشف شده است و بنام AMP-activated protein kinase (AMPK)/PGC1 alpha signalingشناخته می شود، تنظیم می کند.
بررسی نحوه ی تولید، تنظیم و عملکرد سلولهای چربی قهوه ای یا سلولهای چربی گرما زا، توسط محققان نشان داد که بین فعالیت BATو WATو مدارهای هیپوتالاموس مرتبط با AMPK/PGC1 alphaارتباطی وجود دارد که می تواند تا حدودی با لوتئولین موجود در مواد غذایی تنظیم شود.
به منظور برآورد عملکرد لوتئولین در بافتهای چربی، دانشمندان به بررسی تغییرات انرژی مصرف شده در موشهایی که با رژیم کم چرب(LFD) بدون مکمل لوتئولین (گروه کنترل) و موشهایی که با رژیم پرچرب (HFD) همراه با مکمل لوتئولین0.01درصدی، تغذیه می شدند، پرداختند.
در یک مطالعه ی مستقل دیگر، موشهای مسن(برای رد اثرات پیری بر سرعت متابولیک) تحت رژیم غذایی کم چرب و رژیم غذایی کم چرب حاوی لوتئولین قرار گرفتند.
پس از 12 هفته، مصرف انرژی این حیوانات و تنظیم کننده های مولکولی درون سلولی نظیر AMPKدر بافت چربی به روش کالریمتری اندازه گیری شد.
صرفنظر از نوع رژیم غذایی موشها، مصرف مکمل تغذیه ای لوتئولین مصرف انرژی را با تنظیم بالا دستی ژنهای گرمازا در بافت BATافزایش می دهد، در عین حال مسیر AMPK/PGC1 alphaمستقیماً در بافتها بوسیله ی لوتئولین فعال می شود. در سطح مولکولی، عملکرد بافت چربی قهوه ای که می تواند با چاقی مقابله کند با فعال شدن AMPK(ناشی از به اوج رسیدن یا افزایش لوتئولین در بافت) از طریق گیرنده های PGC1 alphaکه در بافت چربی واقع شده اند، آغاز می گردد.
سایر مطالعات این تئوری را مطرح کرده بودند که فرآیند فعال سازی چربی قهوه ای توسط یک پروتئین کلیدی uncouplingکه انحصاراً در بافت چربی قهوه ای بیان می شود و UCP1نام دارد، انجام می گردد و این پروتئین از اختلال متابولیکی در موشها جلوگیری می کند.
نتایج تحقیق اخیر نشان می دهد که افزایش فعالیت بافت چربی قهوه ای می تواند یک گزینه ی درمانی برای چاقی در انسان محسوب شود و ممکن است فعال سازی آن با مکمل لوتئولین تسهیل شود. مقادیر خوبی از لوتئولین در مواد غذایی مانند آویشن(51 میلی گرم در هر 100 گرم آویشن)، جعفری(19.75میلی گرم در هر 100 گرم جعفری) و نعناع (11.33میلی گرم درهر 100 گرم) و به میزان کمتر در فلفل، رزماری و لیمو یافت می شود.
منبع:diabetestma.org
