چه علائم رفتاری در اطفال خبر از ابتلای آن ها به اوتیسم میدهند با مشاهده چه نکات رفتاری در فرزندمان باید به مبتلاشدن وی به اوتیسم مشکوک شویم چگونه قادر خواهیم بود در سن دو سالگی این عارضه را تشخیص دهیم
فریبا عربگل، فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: اوتیسم یکی از اختلالات شدید روانپزشکی است که فرد مبتلا دچار مشکل شده وقادر به برقراری ارتباط منطقی متناسب با سن خود با دیگران نیست.
وی در ادامه افزود: تشخیص زود هنگام اوتیسم در سنین زیر 2 سال با نشانه هایی چون عدم تکلم, فقدان لبخند اجتماعی , عدم اضطراب جدایی ازمادر و عدم اضطراب غریبه و همچنین عدم شگل گیری یک رابطه معنادار همراه با دلبستگی مناسب با والدین و اطرافیان مشخص می شود که اگر به موقع شناسایی شود امکان انجام مداخلات مناسب و مدیریت رضایت بخش علائم وجود دارد.
مشکلات تکلم: 50درصد کودکان مبتلا به اوتیسم قادر به تکلم نیستند وبقیه که درجاتی از تکلم را دارند ممکن است مشکلاتی همچون تکرار کلام دیگران، عدم استفاده مناسب از ضمایر و افعال ، ذخیره لغت محدود، بی ارتباطی محتوا کلام با موقعیت ، تمایل به صحبت کردن راجع به تخیلات وعلایق خود هرچند محیط وموقعیت پذیرای آن نباشد و همچنین مشکلاتی در لحن وآهنگ کلام را در کلام خود نشان دهند.
لبخند اجتماعی: در دو سه ماه اول تولد انتظار داریم زمانی که مادر با کودک حرف می زند یا بازی می کند ، کودک عکس العمل لبخند ازخود نشان دهد وبا مادر وارد تعاملی معنادار شود ولی کودکان اوتیسم دراین مورد مشکل دارند وبه نظر می رسد مادر باید خیلی تلاش کند تا توجه کودک را به سمت خود جلب کرده و واکنشی از طرف او دریافت کند.
اضطراب غریبه: ممکن است این کودکان تفاوتی بین غریبه و آشنا قائل نباشند ودر زمانی که انتظار می رود در حضور غریبه ها دچار اضطراب شده و به آغوش مادر برای احساس امنیت پناه ببرند، در این مواقع والدین باید از آن ها فاصله بگیرند.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک ونوجوان گفت: کودکان مبتلا به اوتیسم علاوه برمشکلاتی که در ارتباط کلامی خود با دیگران دارند در ارتباط غیر کلامی و استفاده مناسب از زبان بدن نیز مشکلاتی مانند حرکات دستها ، ارتباط چشمی نامناسب دارند. از دیگرمشکلات این کودکان انجام حرکات تکراری بدون مفهوم در موقعیت های مختلف مانند زمان هیجان مثل چرخیدن دور خود، حرکاتی شبیه بال بال زدن و یا راه رفتن تکراری و بی هدف است.
عربگل اظهار داشت: بعضی از کودکان اوتیسم دارای جزایر هوشی هستند، بدین معنا که در زمینه خاصی توانایی درک بالایی دارند و همین امر سبب کسب اطلاعات و تمرکز بیش از اندازه راجع به آن موضوع می شود.فراگیری اطلاعاتی در خصوص فضا وستاره ها ، حیواناتی همچون دایناسورها و اطلاعات کامپیوتری در این دسته از کودکان مشهود است.
وی گفت:در طیفی از اختلالات اوتیسم به نام اختلال “آسپرگر” کودکانی قرار می گیرند که زبان و هوش خوبی دارند و درجات اختلال آنها نسبت به سایر بیماران اوتیسم کمتر است ولی با مشکلاتی در درک روابط اجتماعی و ارتباطی روبرو هستند.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک ونوجوان ابراز داشت: این بیماری درمان قطعی ندارد اما خدمات توانبخشی، دارو درمانی و گفتار درمانی به بهبود مهارت های اجتماعی ، ارتباطی وتکلم کمک می کند.
باشگاه خبرنگاران جوان؛
