عدم تمایل یا قادر به خوردن نبودن معمولا موقتی است متعاقب یک عفونت کوچک مانند سرماخوردگی و زکام و یا مشکل جزئی گوارشی روی می دهد. بیماری آناروکسیا (انسان هر چه می خورد بالا می آورد) و بیماری بولیمیانروس (انسان هر چه می خورد سیر نمی شود بیماری جوغ بقر) اختلالات روانی هستند ولی آنها غذا را می خورند و اشتها را از دست می دهند. اگر شخصی مبتلا به مرحله ای از مریضی اش برسد که از چاقی بنابراین از غذا و از کل بدن خود متنفر باشد اگر دستگاه گوارشی را به حال خود بگذارد می تواند این نفرت را بشکند. آناروکسیا مرض مهلک می تواند باشد بنابراین علاقه برای خوردن حیاتی است. گیاهان معطر و ادویه ها و غذاها کلید دوباره به اشتها آمدن اشتهای از دست رفته هستند.
اگر بدن شما پس از یک بیماری جزئی نیاز به استراحت از غذا دارد چایی های گیاهی بنوشید و صبر کنید تا دوباره احساس گرسنگی کنید. بعد غذای کم ولی مقوی که به سهولت هضم شود بخورید. اگر می خواهید که خودتان یا کس دیگری را به خوردن تشویق کنید چایی های گیاهی مانند رازیانه و بادیان رومی و احتمالا مخلوط با نعناع به عنوان اشتهاآور تهیه کنید و همچنین می توانید از: مرزنگوش، لیمو و آویشن استفاده کنید. عطریات و غذاهایی که اشتها را افزایش داده و گوارش را آسان می کنند عبارتند از: سنبل خطایی، بادمجان، چغندر، دارچین، میخک، گشنیز، زنجبیل، ترب کوهی، خردل، هویج فرنگی، گلابی، لیمو، لیمو عمانی، دانه فلفل رسیده شیرین.
برای آناروکسیا، غذای مورد دلخواهشان را بپزید ولی مقدار خیلی کم بدهید بخورد.
شواهدی وجود دارد که آناروکسیا به سبب کمبود روی ایجاد می شود که همراه با کاهش قدرت مزه کردن و بو کردن می باشد بنابراین غذاهایی که از لحاظ این عنصر کمیاب غنی باشد مفید خواهد بود گوشتهای قرمز به خصوص گوساله، جگر، ماهی، صدف خوراکی، کل دانه ها، حبوبات، پنیر، آجیل و بذرها منابع خوبی هستند.
