2

گریه کردن اولین کاری است که کودک به هنگام به دنیا آمدن انجام می دهد و به گونه ای نشان دهنده ی سلامت وی است. برای همه ی ما مسائل و مشکلاتی پیش آمده است که به طور ناخودآگاه به حدی ناراحتمان کرده که گریه کرده ایم. اما گریه تا چه حدی برای سلامت روح و روان مفید است؟

حتماً تعجب می كنید البته فراموش نكنید اشك ریختن ممكن است از طریق محركهای بسیاری از جمله گرد و غبار ، پیاز یا … ایجاد شود اما آنچه كه ما در این بحث می خواهیم آن را مطرح كنیم اشك ریختن به واسطه تحریك احساسات است. محققان عقیده دارند گریه و خنده هر دو ریشه در یك بخش از مغز دارند و همان طور كه خنده فواید زیادی برای بدن دارد كه می توان از آنها به پایین آوردن فشار خون افزایش قدرت ایمنی بدن و بهبود حالت روحی اشاره كرد گریه نیز خواص مشابهی دارد. متخصصان مغز و اعصاب كه روی گریه تحقیقات زیادی انجام داده اند می گویند گریه می تواند بر اثر هر محرك بیرونی مانند شنیدن یك موسیقی ، تماشای یك فیلم یا محرك درونی مثل یادآوری خاطرات تلخ و یا هر چیز دیگری ایجاد شود اما آنچه اهمیت دارد این است كه بدین ترتیب تخلیه احساسی كه بسیار ضروری است انجام می گیرد. باید بدانید كه به طور عادی زنان ۴ برابر بیشتر از مردان گریه می كنند و بررسی های انجام شده نشان داده است كه ۸۵ درصد از زنان و ۷۳ درصد از مردان پس از گریه احساس بهتری دارند. همچنین یكی از تاثیرات اجتماعی گریه نیز این است كه وقتی ما گریه می كنیم اطرافیان نرمش و انعطاف پذیری بیشتری نشان داده و تمایل به حمایت بیشتری از ما پیدا می كنند. نكته ای كه باید به آن توجه داشت این است كه گاهی اوقات گریه كردن بسیاری از مسائل نهفته احساسی را آشكار می كند به عبارت دیگر گاهی اوقات ما تا گریه نكنیم نمی دانیم كه ناراحت هستیم به قول نویسنده كتاب راز اشك ها ما از طریق گریه كردن درباره احساسات خود بیشتر می آموزیم و بدین ترتیب می توانیم با این احساسات كنار بیاییم. شاید برایتان اتفاق افتاده باشد كه درست وقتی كه حالتان به ظاهر خوب است با كوچكترین اشاره و بهتر بگوییم جرقه ای به گریه می افتید. این همان آشكار كردن احساسات نهفته است یعنی امكان دارد شما در اعماق قلب خود احساس تنهایی ، ناراحتی ، عصبانیت ، یأس و طرد شدگی كنید اما به آنها اهمیت ندهید تا این كه انباشته شود و بالاخره در جایی بروز كند. نكته دیگر این است كه همان طور كه اشك ریختن و تخلیه احساسی مفید است انباشته كردن خشم و ناراحتی و نگاه داشتن اشك هم مضر است. مطالعات نشان داده كه انباشت احساسات منفی موجب افزایش فشار خون ، مشكلات قلبی، سرطان و بسیاری از عوارض دیگر می شود. به یاد داشته باشید كه ما از نظر طبیعی و ژنتیكی باید در مواردی اشك بریزیم. پس اگر بخواهیم جلوی آن را بگیریم ضربات جبران ناپذیری به سلامت خود وارد می كنیم. حتماً تا به حال با افرادی كه عزیزی را از دست داده اند اما سعی كرده اند گریه نكنند روبه رو شده اید چنین افرادی پس از مدتی مبتلا به انواع اختلالات جسمی و روحی خواهند شد چرا كه به تعبیر روان شناسان به موقع سوگواری نكرده اند و این احساسات جمع شده و از آنجایی كه راه تخلیه و بروز نداشته اند مانند یك دیگ زودپز عمل كرده و با انفجار خود روح و جسم فرد را ویران كرده اند. اگر از نظر شیمیایی هم به مسأله نگاه كنیم مواد تشكیل دهنده اشكی كه به واسطه بروز احساسات جاری شده با اشكی كه تحریكات فیزیكی مانند خارش و یا پیاز ایجاد شده تفاوت دارد . اشكی كه منشا احساسی دارد حاوی پروتئین بیشتری است و مقداری پروتیزول هم دارد. (كورتیزول هورمونی است كه در شرایط بحرانی و توأم با استرس در بدن ترشح می شود) پس این قضیه نشان می دهد كه اشك ریختن در چنین مواقعی موجب سم زدایی از بدن می شود.

برخی روان شناسان اشك را به كریستال های یخ تشبیه می كنند كه در تماس با گرمای زندگی آب شده و مانند رود از چشمها سرازیر می شوند. این نكته نیز لازم به ذكر است كه وقتی اشكهای ما منشاء ناراحتی یا درد دارند بدن احساس به تماس فیزیكی پیدا می كند. برای مثال وقتی فرزندان گریه می كنند و والدین آنها را در آغوش می گیرند زودتر آرام می شوند و این تأثیر وقتی شدت می گیرد كه این در آغوش گرفتن همراه با احساس همدردی و محبت باشد. این یك حالت اثبات شده طبیعی است كه با رعایت آن روند تخلیه احساسات زودتر و راحت تر سپری می شود. به علاوه آنجا كه چشمها پنجره ای رو به قلب انسان هستند. اشكهای ما نیز كه از چشمانمان سرازیر می شود نشانگر حالت ناآرامی ، ترس ، نگرانی ، خشم و آسیب پذیری روح ما هستند. پس بیایید از حالا سعی كنیم به گریه و اشك واقع بینانه نگاه كنیم و این تصور اشتباه را كه هر فردی كه قوی باشد تحت هیچ شرایطی اشك نمی ریزد را كنار بگذاریم زیرا بدن و روح ما به طور طبیعی با مسائل و مشكلاتی رو به رو می شود كه نیاز به تخلیه و اشك ریختن دارد. البته به خاطر داشته باشید كه اگر گریه كردن در فعالیت های روزانه و زندگی عادی اختلالی ایجاد كند، دیگر جنبه مثبتی در بر ندارد و شاید مربوط به ابتلا به افسردگی یا مشكلات دیگر باشد كه در این صورت حتماً باید با یك پزشك متخصص مشورت شود.