افسردگی میتواند به استخوان آسیب بزند

ممکن است به این دست منطق ها در طول زندگی بر خورده باشید که میگویند هر چه روحتان سالم باشد جسمتان هم به همان اندازه سالم است. باید بگویم تا حدودی این فرضیه درست است. این تأیدیه، نظر شخصی نیست و کم کم تحقیقات دارند به نتیجه ی روح سالم در جسم سالم و جسم سالم برای روح سالم میرسند؛ اگر باز هم باور ندارید میتوانید ادامه مطلب را دنبال کنید تا به شما ثابت شود که چگونه افسردگی به استخوان ها آسیب وارد میکند.

29فوریه ۲۰۰۰( آتلانتا آمریکا ) – مطالعه ارتباط بین افسردگی شدید و کاهش توده استخوانی نشان می دهد که چرا افسردگی احتمال مرگ شخص را افزایش می دهد.

این تحقیق که در شماره ژانویه نشریه امریکایی روانپزشکی چاپ شد، نسبت به یک گروه شاهد، کاهش بیشتر توده استخوانی را در بیماران افسرده، مخصوصا در مردان کشف کرد. افراد مبتلا به افسردگی دارای سطوح بالاتری از استروئید، به عنوان یک کورتیزول که به تجزیه استخوان کمک می کند، هستند. محققین بر این باورند این یافته ها شواهد بیشتری را ارائه می دهد که سطوح بالای کورتیزول خطر ابتلا به بیماری های جسمی را بالا می برد.

مولف این پژوهش، دکتر Ulrich Schweiger اظهار داشت: “نتیجه کلی تحقیق این است که بیماران مبتلا به افسردگی شدید که درمان نشده اند زودتر از مردان و زنانی که از نظر روانی سالم هستند، می میرند. تنها تعداد کمی از بیماران افسرده در اثر خودکشی فوت می کنند، بنابراین طیف گسترده ای از بیماری ها در اینجا دخالت دارد. هدف این است که دریابیم افسردگی دقیقا چطور سلامت عمومی را تحت تاثیر قرار می دهد. یک فرضیه این است که در افسردگی تغییراتی در ترکیب بدن اتفاق می افتد؟ و این تغییرات بخشی از مجموعه بیماری های دیگری است که موجب افزایش مرگ و میر می شود.”

دکتر Schweiger، معاون مدیر پزشکی بیمارستان روانپزشکی دانشگاه لوبک در آلمان، ذکر می کند که این تحقیق برای اثبات وجود رابطه بین کورتیزول و بیماری بسیار کوچک بود و در آن هیچ تلاشی به منظور بررسی اثرات درمان های مختلف بر روی افسردگی وجود نداشت. اما یکی از اثرات شناخته شده درمان با داروهای ضدافسردگی این است که، استفاده همزمان از داروهای سه حلقه ای و مهارکننده های اختصاصی بازجذب سروتونین، سطح کورتیزول را به حالت نرمال باز می گرداند.

دکتر Schweiger فکر می کند “این یافته می تواند راهی برای جلوگیری از کاهش بیشتر توده استخوانی باشد. امکان دیگر که البته تنها در زنان قابل اجراست، این است که مانند سابق درمان از طریق جایگزینی هورمون پس از یائسگی توصیه شود و باید برای بیمارانی که افسرده تر هستند با تاکید بیشتری صورت گیرد. ؟اگر در برخی موارد تصمیم بر این است که درمان از طریق جایگزینی هورمون باید برای مردان مسن نیز انجام گردد، پس باید برای مردان مبتلا به افسردگی شدید اهمیت ویژه ای قائل شد.”

 

دکتر Harold G. Koenig که این تحقیق را بازبینی کرده است، می گوید به طور بالقوه این یافته ها بسیار مهم هستند. او می گوید: “جای تعجب نیست که کاهش توده استخوانی به افسردگی مربوط می شود. این تحقیق نشان می دهد که در واقع افزایش کورتیزول مرتبط با افسردگی می تواند موجب بیماری و درنتیجه پوکی استخوان قابل اندازه گیری گردد. این موضوع بسیار مهم است چرا که همواره این سوال مطرح بوده که پیامدهای جسمی افزایش کورتیزول در افسردگی شدید بالینی چیست.”

دکتر Koenig،استادیار روانپزشکی و طب داخلی در مرکز پزشکی دانشگاه دوک در دورهام واقع در کارولینای شمالی، بیان می کند که یافته های این مطالعه به محدوده وسیع تری از تحقیق مربوط می شود، مانند استرس روانی، و شواهد فیزیکی ارائه می دهد که استرس تاحد زیادی بیماری و مرگ را افزایش می دهد.

دکتر Koenig می گوید: “اگر تاثیر افسردگی آنقدر قوی هست که موجب پوکی استخوان شود، پس می تواند بر روی عملکرد سیستم ایمنی بدن هم تاثیر بگذارد. این تحقیق نشان می دهد که چنانچه افزایش کورتیزول به اندازه کافی بالا باشد که موجب پوکی استخوان شود، می تواند پیامدهای بالینی نیز داشته باشد – این موضوع مهمی ست. و اگر این موضوع مهمی ست، پس به خوبی می تواند عملکرد سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار دهد و موجب افزایش خطر ابتلا به غدد بدخیم و یا گسترش آنها گردد. برای مثال، اگر شخصی به سرطان مبتلاست و افسرده شود، افسردگی می تواند به گسترش بیماریش کمک کند.”