همه چیز درباره ی دفع بیش از اندازه پروتئین
همیشه باید دفع و جذب بدن در تعادل باشد و در شرایط خاص ما میتوانیم با مشورت پزشک این تعادل را به صورت ارادی از بین ببریم. ولی اگر چیز با ارزشی مثل پروتئین به طور غیر ارادی بیش از حد دفع شود، شرابط کاملا فرق میکند. زمانی که میزان پروتئین ادرار زیاد شود، به این شرایط پروتئین اوری گفته می شود. پروتئین یکی از موادی است که طی آزمایش تجزیه ادرار مشخص می شود. در ادامه توضیحات بیشتری درباره این وضعیت به شما خواهیم داد.

پروتئین ادرار

در حالت طبیعی، پروتئین کمی در ادرار وجود دارد. حتی افزایش موقتی پروتئین ادرار، غیرعادی نیست، به خصوص در افراد جوان بعد از ورزش کردن و یا در طی بیماری.

اگر آزمایش تجزیه ادرار نشان دهد که ادرار شما پروتئین دارد، نیاز به آزمایش دیگری دارید تا مقدار آن مشخص شود. اگر پروتئین ادرار زیاد باشد، نیاز به درمان پزشکی دارید.

اگر بیماری دیابت داشته باشید، پزشک دو تا سه بار در سال وجود مقادیر کم پروتئین را در ادرار شما آزمایش می کند که این وضعیت را میکروآلبومینوری نیز می گویند.

اگر پزشک به تازگی متوجه وجود پروتئین در ادرار شما و یا افزایش آن شود، می تواند سریع ترین علامت آسیب کلیه ها در اثر دیابت باشد.
وجود پروتئین در ادرار می تواند موقتی باشد، لذا پزشک ممکن است آزمایش ادرار دیگری را برای فردا یا چند روز بعد برای شما بنویسد

علل

کلیه ها مواد زائد را از خون جدا می کنند، در حالیکه مواد مورد نیاز بدن مانند پروتئین را نگه می دارند. اما برخی بیماری ها و مشکلات باعث می شوند پروتئین ها از فیلتر کلیه ها بگذرند و وارد ادرار شوند.

شرایطی که باعث افزایش موقتی پروتئین ادرار می شوند، اما لزوما نشان دهنده آسیب کلیه ها نیستند، عبارتند از:

– در معرض سرما بودن

– استرس روحی

– تب

– در معرض گرما قرار داشتن

– ورزش شدید

بیماری ها و شرایطی که باعث افزایش دائمی پروتئین ادرار می شوند و می توانند نشان دهنده بیماری کلیوی باشند، عبارتند از:

– آمیلوئیدوز : تجمع غیرطبیعی پروتئین در اندام های بدن

– برخی داروها

– بیماری مزمن کلیه

– دیابت

– گلومرونفریت : التهاب سلول هایی در کلیه که مواد زائد را از خون جدا می کنند

– بیماری قلبی

– نارسایی قلبی

– فشار خون بالا

– لنفوم هوچکین

– عفونت کلیه

– نفروپاتی ایمونوگلوبین A یا بیماری برگر : التهاب کلیه ها در اثر تجمع آنتی بادی ایمونوگلوبین A

– لوسمی

– لوپوس

– مالاریا

– میلوم متعدد

– پره اکلامپسی

– پریکاردیت (التهاب پرده اطراف قلب)

– بارداری

– آرتریت روماتوئید

– سارکوئیدوز (ظهور و رشد دسته های سلول های ملتهب در اندام های بدن)

– کم خونی سلول داسی شکل

– پروتئین اوری ارتواستاتیک (افزایش پروتئین ادرار در وضعیت ایستاده)

پزشک

اگر آزمایش ادرار، وجود پروتئین را در ادرار شما نشان داد، از پزشک خود بپرسید که آیا نیاز به آزمایش دیگری دارید یا نه؟

وجود پروتئین در ادرار می تواند موقتی باشد، لذا پزشک ممکن است آزمایش ادرار دیگری را برای فردا یا چند روز بعد برای شما بنویسد.

همچنین ممکن است آزمایشات دیگری را تجویز کند، مانند جمع آوری ۲۴ ساعته ادرار که معلوم شود آیا افزایش پروتئین ادرار در اثر یک بیماری است یا نه.