گروهی از روانشناسان دانشگاه مونترال با مطالعه بر روی خاستگاه رفتارهای اجتماعی انسان دریافتند که میل شدید بشر به مهمانی‌رفتن یا دور هم جمع شدن ریشه در رفتارهای اجداد انسان دارد.
محققان دریافتند که رفتار اجداد انسان بر اساس شرایط زندگی خطرناک و غیرقابل پیش‌بینی برنامه‌ریزی شده است. غالب‌ترین رفتار مشترک انسان در دوران باستان جمع شدن دور هم و انجام حرکات نمایشی برای ارتباط‌سازی بوده است.
روانشناسان معتقدند که جمع شدن در گروه یا به طور کلی گروه‌بندی انسان بهترین راه برای در امان ماندن از خطرات زندگی در طبیعت است. در واقع جمع شدن دور هم یا در معنای امروزی مهمانی رفتن مرحله‌ای اساسی در فرایند اجتماعی‌شدن انسان است.
محققان با بررسی قدیمی‌ترین سنگ‌نوشته‌های برجای مانده در پارک ملی کلرادو دریافتند که جمع شدن انسان‌های اولیه اساسی‌ترین رفتار برای ایجاد پیوند و جلوگیری از خطرات احتمالی است.
دکتر امیلی دورکیم، روانشناس اجتماعی از دانشگاه مونترال عنوان کرد: اساسی‌ترین رفتار در اجتماعی شدن انسان همان دور هم جمع شدن است. این رفتار نظریه جنب‌وجوش جمعی نام گرفته و علت اصلی پیدایش این رفتار یافتن احساس امنیت و آرامش در شرایط زندگی گروهی است.
وی در ادامه افزود: انسان‌های اولیه برای کنترل احساس ناامنی و ایجاد پیوندهای عاطفی و انجام کارهای گروهی بهترین راه را در دور هم جمع‌شدن و به اصطلاح مهمانی‌رفتن یافتند.
