زگیل تناسلی راه حل های مختلف درمانی دارد در این زمینه سوالاتی از پزشک متخصص کرده ایم که به برخی از آن ها در ادامه مطلب اشاره می کنیم نشانه ها و علائم و راه های درمانی سنتی و شیمیایی برای این بیماری را در ادامه برایتان آورده ایم
همانطور که جوامع در حال تغییر و تحول هستند، میزان شیوع و بروز بیماری ها نیز تغییرات شگرفی داشته است؛ در این بین گاه اولویت واکسیناسیون برخی بیماری ها کمرنگ تر می شود و بیماری های دیگر در اولویت قرار می گیرند…
۳ دهه قبل، شایع ترین بیماری مقاربتی سوزاک بود و یک دهه پیش، عفونت های کلامیدیایی. اما اکنون در بسیاری از نقاط دنیا، زگیل تناسلی شایع ترین بیماری مقاربتی به شمار می رود. هرچند از وجود آمارهای مطمئن در کشور در مورد میزان شیوع و بروز این بیماری خبری نیست ولی دکتر محمدرضا صفری نژاد، اورولوژیست و استاد دانشگاه، معتقد است شیوع این بیماری در کشور به طرز نگران کننده ای در حال افزایش است. به همین بهانه با او گفت وگو کرده ایم تا راجع به این بیماری و برنامه واکسیناسیون کشورهای مختلف برای پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی بیشتر برایمان توضیح دهند.
احتمال انتقال زگیل تناسلی چقدر است؟
زگیل تناسلی جزو بیماری های آمیزشی محسوب می شود و به شدت مسری است به طوری که فقط در یک بار رابطه زناشویی با فرد آلوده به این بیماری، احتمال انتقال آن
۶۰ درصد خواهد بود. هرچند استفاده از کاندوم خطر انتقال بیماری را کاهش می دهد ولی آن را به صفر نمی رساند. عامل ایجاد این بیماری هم نوعی ویروس به اسم «ویروس پاپیلوم انسانی» (HPV) است که بیش از ۱۰۰ نوع مختلف دارد و نوع ۶ و ۱۱ آن، علت بروز ۹۰ درصد زگیل های تناسلی هستند. البته در تمام افراد آلوده به «ویروس پاپیلوم انسانی» باوجود آلوده بودن ناحیه تناسلی به ویروس، ضایعات زگیلی دیده نمی شود و آلودگی آنها مخفی است با این حال ناقل عفونت اند و می توانند آن را به دیگران منتقل کنند. سایر انواع ویروس پاپیلوم انسانی می توانند باعث ایجاد سرطان گردن رحم در خانم ها شوند. دو نوع ۱۶ و ۱۸ عامل ۷۰ درصد موارد سرطان دهانه رحم، ۸۰ درصد سرطان مقعد، ۶۰ درصد سرطان های واژن و ۴۰ درصد سرطان های فرج هستند. این دو نوع ویروس عامل ایجاد بیشتر سرطان های داخل حفره دهان نیز هستند.
این بیماری چه علایمی دارد؟
زگیل های تناسلی در هر دو جنس زن و مرد دیده می شوند. علایم آن معمولا به صورت تجمع خوشه ای زگیل ها تظاهر می یابد. این تجمع خوشه ای، از چند عدد تا گرفتاری وسیع تمام ناحیه تناسلی و مقعد متفاوت است. در خانم ها علاوه بر قسمت خارجی دستگاه تناسلی، این زگیل ها داخل و خارج واژن، گردن رحم و نیز در اطراف مقعد هم دیده می شوند. اگر در خانمی زگیل قابل رویت در قسمت خارجی دستگاه تناسلی وجود داشته باشد، باید از نظر وجود ضایعات زگیلی داخل واژن، گردن رحم، داخل مجرای ادرار و سایر نقاط مجاور دستگاه تناسلی نیز بررسی شود. بسیاری از زگیل های داخل واژن بدون علامت هستند و گاهی تنها علامت آنها خونریزی پس از برقراری رابطه زناشویی است.
میزان شیوع آن در هر دو جنس یکسان است؟
بله، میزان شیوع زگیل های تناسلی در خانم ها به همان اندازه مردان است ولی علایم آن در خانم ها کمتر است. این زگیل ها در مردان معمولا در نوک آلت تناسلی دیده می شوند ولی در تنه آلت تناسلی، روی کیسه بیضه و اطراف و داخل مقعد نیز می توان آنها را یافت. این بیماری علاوه بر خطرهای بهداشتی عدیده ای که دارد، باعث بروز مشکلات اجتماعی و خانوادگی نیز می شود. گاهی وقتی خانمی به دلیل ابتلا به زگیل تناسلی نزد پزشک می رود، پزشک صراحتا می گوید شوهر شما رابطه خارج از خانواده دارد و این ویروس از وی به شما منتقل شده است. برعکس این مساله نیز صادق است و ممکن است به مرد مبتلا گفته شود از طریق همسرش به این ویروس آلوده شده است. این آغاز بگومگوهای خانوادگی است که گاهی کار را به طلاق می کشاند.
هرچند گاهی ضایعات خیلی کوچک هستند و قابل مشاهده نیستند یا ظاهری گول زننده دارند و شبیه سایر بیماری های پوستی به نظر می رسند ولی برخلاف ایدز به آسانی تشخیص داده و باعث می شود فرد در پی یافتن علت مشکل باشد. تشخیص زگیل های ناحیه تناسلی بر اساس سابقه و ظاهر ضایعات آسان است. در این صورت باید ضایعات را قابل مشاهده کرد. برای این کار پزشک محل موردنظر را با اسیداستیک ۵ درصد آغشته و مدت ۱۰ ۵ دقیقه صبر می کند. اگر ضایعه سفید شود، دلیل بر وجود زگیل تناسلی است. این اقدام تشخیصی در زنان توصیه نمی شود. علاوه بر این، امروزه با انبوه اطلاعاتی که در رسانه ها و اینترنت ارائه می شود، آگاهی بیماران بالا رفته و به آسانی پی می برند دچار بیماری آمیزشی شده اند.
آیا این بیماری درمان قطعی دارد؟
با دانش فعلی این بیماری درمان قطعی ندارد و داروی ضدویروسی برای آن موجود نیست. به این دلیل و به دلیل اهمیت نقش این زگیل ها در ابتلا به سرطان های دستگاه تناسلی خانم ها، به ویژه سرطان دهانه رحم، از یک دهه قبل دانشمندان برای ساخت واکسن موثر علیه این بیماری اقدام کرده اند. در حال حاضر دو نوع واکسن موثر علیه این بیماری تایید شده که عبارتند از: «گارداسیل» و «سرواریکس». این واکسن ها از ابتلا به ویروس پاپیلوم انسانی نوع ۱۶ و ۱۸ جلوگیری می کنند. واکسن «گارداسیل» هم تا ۹۰ درصد از ابتلا به انواع ۶ و ۱۱ جلوگیری می کند.
برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری برنامه واکسیناسیون کشورهای مختلف چگونه است؟
سازمان بهداشت جهانی و مسوولان بهداشتی کشور آمریکا، بسیاری از کشورهای اروپایی، استرالیا و کانادا، واکسیناسیون دخترهای نوجوان در سنین ۱۲- ۱۱ سالگی را بر ضد این ویروس توصیه می کنند ولی اگر خانمی با سن بالاتر واکسیناسیون علیه ویروس پاپیلوم انسانی را انجام نداده باشد باز هم می تواند تا سن ۲۶سالگی این کار را انجام دهد. با صلاحدید پزشک می توان برای سنین بالاتر نیز این واکسن را تزریق کرد. اگر خانمی قصد ازدواج با مردی که مبتلا به این بیماری است، دارد هم باید این واکسن را تزریق کند. در کشورهای غربی هم قبل از سن شروع رابطه جنسی توصیه می شود این واکسن تزریق شود. البته اگر چند سال از برقراری رابطه زناشویی گذشته باشد ولی هنوز واکسن تزریق نشده باشد هم باز خانم ها از تزریق واکسن سود می برند ولی نه به اندازه ای که واکسیناسیون قبل از شروع فعالیت جنسی انجام شده باشد، چون این افراد ممکن است به بعضی از انواع ویروس پاپیلوم انسانی آلوده شده باشند.
مردان از چه سنی می توانند این واکسن را تزریق کنند؟
بین ۹ تا ۲۶سالگی ولی در اروپا و آمریکا واکسیناسیون تمام مردان مثل خانم ها توصیه نمی شود. عیب اصلی این واکسن هزینه زیاد آن است چون باید در ۳ دوز تزریق شود و هر دوز آن ۱۳۰ دلار آمریکا هزینه دارد.
در ایران برنامه واکسیناسیون چگونه است؟
متاسفانه در کشور ما واکسیناسیون علیه بیماری زگیل تناسلی اجباری نیست و بیشتر مردم از این بیماری، عوارض آن و وجود واکسن موثر علیه آن بی خبر هستند. در حال حاضر در ایران هزینه هر دوز این واکسن حدود ۲۵۰ هزار تومان است، درحالی که در کشورهایی که برنامه واکسیناسیون علیه این بیماری را در برنامه ملی خود گنجانده اند، شرکت های بیمه درصد قابل توجهی از هزینه این واکسیناسیون را پوشش می دهند، چون هزینه پیشگیری بسیار کمتر از هزینه های تشخیصی و درمانی بیماری و عوارض آن است.
من متخصص بهداشت نیستم و می دانم توصیه برای واکسیناسیون یک بیماری به مطالعه های خاص نیاز دارد ولی به عنوان کارشناس و محقق این حوزه توصیه می کنم مسوولان بهداشتی کشور در این مورد بررسی علمی انجام دهند زیرا ممکن است سونامی این بیماری در کشور گریبانگیر همه شود.
