ترامادل از آن دسته مسکن ها و داروهای ضد دردیست که متأسفانه به سادگی میتوان آن را تهییه کرد. به علت دسترسی آسان و فقدان اطلاع رسانی درباره این دارو، اعتیاد به ترامادل در بین نوجوانان و جوانان بیشتر دیده میشود. ترامادول یک مخدر صناعی است که در اصل به عنوان یک داروی ضد درد استفاده میشود. این ماده روی گیرنده‌های مغزی مشترک با گیرنده‌های مورفینی اثر می‌گذارد.به همین دلیل متاسفانه مورد سوءمصرف قرار می‌گیرد و برخی افراد به آن معتاد می‌شوند.
به گزارش دکتر سلام به نقل از سپید پوش: ترامادول در اوایل علاوه بر خاصیت ضد دردی که دارد یک حالت شادی و نشاط مختصر هم ایجاد می‌کند اما در ادامه شخص را درگیر و وابسته می‌کند.
یکی از بدترین عوارض آن تشنج است یعنی افرادی که معتاد می‌شوند گاهی دچار تشنج می‌شوند و اتفاقات ناگواری برایشان می‌افتد. برای مثال ممکن است تصادف رانندگی کنند یا ضربه مغزی شوند. گاهی اوقات این افراد در مراجعه به پزشک برای تشنج تحت درمان قرار می‌گیرند اما در حقیقت تا زمانی که ترامادول را قطع نکنند تشنج‌شان درمان نمی‌شود و به داروهای ضدتشنج جواب نمی‌دهند.
اعتیاد به ترامادول در درازمدت علاوه بر تشنج باعث اختلالات عصبی و روحی، پرخاشگری، افسردگی، بی‌قراری و اضطراب نیز میشود و چون دسترسی به آن آسان است و در داروخانه‌ها موجود است بسیار سریع و به شدت فرد را گرفتار می‌کند و این گرفتاری روز به روز تشدید میشود. ترامادول در چند سال اخیر وارد بازار ایران شده است. اوایل فقط به عنوان ضددرد به کار برده می‌شد اما بعدها مشخص شد کمی آرام‌بخش هم هست.
به همین دلیل به تدریج همه‌گیر شد و درصدی از جامعه به آن معتاد شدند و عوارضش را تجربه می‌کنند. مثل همه مخدرها ترک آن همراه با خماری، درد، خمیازه، آبریزش بینی، آبریزش چشم، اسهال و … است. این علائم فرد را اذیت کرده و باعث میشود اعتیادش استمرار پیدا کند.
ترک ترامادول دقیقا مثل ترک سایر مخدرهاست، یعنی باید از داروهای مخصوص ترک مواد مخدر از جمله متادون و بوپرنورفین استفاده کرد و سم‌زدایی انجام داد .
خوشبختانه اگر روند ترک صحیح و درمانگر با تجربه باشد خیلی راحت فرد درمان میشود و مشکلاتش بعد از چند وقت حل میشود. در واقع ترک ترامادول به سختی ترک مواد هروئینی نیست هر چند که به هرحال عوارض زیادی دارد.
