ممکن است این اتفاق برای شما هم افتاده باشد که در میان دوست و فامیل از رژیمهای لاغری متنوعی استفاده کرده باشند البته رژیمهایی از نوع پاکسازی بدن. اگر در اینترنت گشت و گذار بزنیم و از آب نوشیدن شاید هزاران مطلب وجود داشته باشد ولی این آب خوردن نیز حد و اندازه ای دارد و اگر بیش از حد باشد کشنده است
در برخي آنها نوشيدن 8 ليوان آب در روز را به عنوان شيوه‌اي مناسب براي حفظ سلامت، نشاط عمومي و کاهش وزن مي‌دانند و در برخي آنها مصرف بيش از اندازه آب و نوشيدن 8 ليوان آب در طول روز را کاري غيراصولي، غيرپزشکي و خطرناک براي سلامت افراد معرفي مي‌کنند و اعتبار آن را زير سؤال مي‌برند. متخصصان طب مدرن و سنتي هر يک دلايل متنوعي براي پرهيز از نوشيدن آب زياد در طول روز دارند و افراد را به ميانه‌روي در اين زمينه دعوت مي‌کنند. با اين وجود هر يک از اين مکاتب دلايل و توضيحات متفاوتي را در اين زمينه ارائه مي‌کنند. دکتر عليرضا عباسيان متخصص طب سنتي درباره ديدگاه‌هاي طب مدرن و سنتي درباره نوشيدن آب توصيه‌هايي را برای شما در ميان مي‌گذارد.
وقتی آب سمی می‌شود
درمانگران و متخصصان طب سنتي بر اين باورند كه هر ماده‌اي تا حدودي خاصيت غذايي دارد. وقتي ميزان آن ماده بيشتر شود در طيف دارو قرار مي‌گيرد و وقتي اين ميزان خيلي زيادتر مي‌شود از حد دارو فراتر مي‌رود و به سم تبديل مي‌شود. به‌عنوان نمونه، شکر يک نوع غذا و خوراکي است که اگر دوز آن بيشتر شود از طيف غذا خارج شده و به طيف دارو وارد مي‌شود. همه ما در شرايطي که دچار افت فشارخون مي‌شويم با کمي آب‌قند سرحال شده و بهبود مي‌يابيم. در حالي که مصرف بيش از اندازه از شکر براي همه خطرناک است و براي فردي که مبتلا به ديابت است سم محسوب مي‌شود. آب نيز از ديدگاه اين مکتب همين شرايط را دارد و بايد به ميزان لازم و متعادل مصرف شود. چرا که در شرايطي که افراد بيش از اندازه آب مصرف کنند از آنجا که بايد مازاد آن را از طريق ادرار يا تعريق دفع کنند بخشي از املاح و مواد مفيد بدن مانند سديم و پتاسيم را نيز از دست مي‌دهند و اين مسئله به مرور بر سلامت آنها اثر مي‌گذارد، به ويژه بر سلامت افرادي که دچار مشکل و اختلال در عملکرد کليه‌ها هستند و به اين ترتيب دچار احتباس آب در بدن مي‌شوند و اين مسئله آثار بدي بر سلامت آنها دارد.
عادت‌هايي كه بيمارتان مي‌كند
علاوه بر آنكه برخي رژيم‌هاي غلط غذايي يا دستورالعمل‌هاي طبيعي مانند نوشيدن آب ناشتا يا آب درماني به منظور پاكسازي بدن مي‌تواند موجب آسيب رسيدن به دستگاه‌هاي داخلي بدن و بروز بيماري مي‌شود، برخي عادت‌هاي غذايي ما در طول روز به مرور زمان موجب ابتلا به بيماري مي‌شود. بسياري از مردم عادت دارند يك ساعت پيش از خوردن وعده غذايي آب بنوشند. اين نوشيدن آب يک ساعت پيش از غذا اختلال‌هايي را به همراه دارد. وقتي به ساعت غذا خوردن نزديک مي‌شويم شيره معده ترشح مي‌شود، بنابراين وقتي ما يک ساعت پيش از غذا آب مي‌نوشيم موجب رقيق شدن شيره معده و حتي دفع بخشي از آن با آب مي‌شويم و با اين كار هضم و جذب مواد غذايي را با مشکل رو به رو مي‌کنيم. به اين ترتيب مواد غذايي با هضم نامناسب به اخلاط خام تبديل شده و به صورت چربي در بدن ذخيره مي‌شوند.
نسخه‌هاي طبيعي که خطرناك هستند
باورهاي مختلفي درباره نوشيدن آب در ميان مردم وجود دارد که غالب آنها باورهاي نادرستي است. به عنوان مثال بسياري از مردم تصور مي‌کنند نوشيدن آب ناشتا يا نوشيدن آب يک ساعت قبل از غذا به کاهش وزن آنها و از بين رفتن چربي‌هاي بدن کمک مي‌کند. در حالي که از ديدگاه متخصصان طب سنتي اين باوري غلط است. وقتي فردي از خواب بيدار مي‌شود و ناشتا سراغ آب مي‌رود در حالي به بدنش آب مي‌رساند که بدن او به دنبال غذا مي‌گردد، بنابراين بدن خيلي سريع آب را به عنوان غذا جذب مي‌کند در حالي که آب جنبه غذايي ندارد، پس در اين شرايط اغلب افراد حالت تهوع و تپش قلب را احساس مي‌کنند. با نوشيدن آب ناشتا و تکرار اين روند مزاج اعضاي بدن به مرور سرد و تر شده و فرد دچار بيماري‌ها و اختلال‌هاي ناشي از سوءمزاج سرد و تر مي‌شود، بنابراين با ادامه اين روند فرد دچار بيماري‌هايي مثل لقوه و رعشه مي‌شود.
ديدگاه‌هاي طب مدرن و سنتي درباره آب
درمانگران طب سنتي موادغذايي و خوراكي‌ها را به سه دسته مختلف تقسيم مي‌كنند. آنها بر اين باورند كه انواع خوراكي‌ها و نوشيدني‌ها به سه گروه غذاها، سموم و داروها طبقه‌بندي مي‌شوند. در بسياري از متون طب سنتي به اين نكته اشاره شده كه هر ماده خوراكي مي‌تواند يك يا چند خاصيت نام برده را داشته باشد. برخي مواد خوراكي خاصيت غذايي بيشتر و برخي خاصيت دارويي قوي‌تري دارند و گروهي هر دو خاصيت را دارا هستند.
بهترين زمان براي نوشيدن آب
از ديدگاه درمانگران طب سنتي بهترين ملاک براي نوشيدن آب، احساس تشنگي است. اگر بدن احساس کند به آب و مايعات نياز دارد خود به خود اين موضوع را خبر مي‌دهد. بنابراين توصيه ما اين است که هر فرد وقتي احساس تشنگي مي‌کند آب بنوشد به شرط آنکه حين غذا خوردن، يک ساعت قبل و يک ساعت بعد از غذا آب ننوشد. چراکه نوشيدن آب در اين فاصله زماني موجب اختلال در هضم و جذب مواد غذايي مي‌شود. از طرفي بايد احساس تشنگي فرد واقعي باشد. گاهي افراد دچار تشنگي کاذب مي‌شوند به اين ترتيب که تشنگي آنها به جاي نوشيدن آب با نوشيدن يک فنجان آب گرم يا چاي برطرف مي‌شود. اين افراد اصطلاحا دچار بلغم مالح يا بلغم شور هستند که هنگام تشنگي بايد آب گرم بنوشند و بهتر است براي اصلاح مزاج و ايجاد تعادل در طبع‌شان به متخصص طب سنتي مراجعه کنند. اما در شرايط معمولي براي افرادي که از سلامت بدن برخوردارند توصيه ما اين است که هنگام تشنگي آب بنوشند و اگر در شرايطي که با خوردن غذاي شور، خشک يا پرچرب، حين غذا خوردن احساس تشنگي کردند مقداري شربت سکنجبين بنوشند. نوشيدن شربت سکنجبين علاوه بر رفع تشنگي به هضم بهتر غذا هم کمک مي‌کند. البته بايد توجه کرد که افراد مبتلا به ديابت نبايد سراغ اين شربت بروند و با ميزان اندکي آب تشنگي‌شان را برطرف کنند.