دستگاه تهویه مکانیکی در چه مواردی برای بیماران استفاده می شود و تاثیرگذاری آن بر بدن بیماران چگونه است مراحل نصب آن برای بیمار و مراحل جداسازی آن چگونه انجام می پذیرد در چه مواردی استفاده از این روش تنفسی برای بیماران منع می شود ؟
تهویه غیر تهاجمی با ونتیلاتور Noninvasive Mechanical Ventilation
مطالعات نشان داده اند که ماسک صورت بهتر از ماسک بینی تحمل می شود. تهویه مکانیکی غیر تهاجمی با ماسک بینی یا صورتی و یک دستگاه BiPAP قابل ارائه است.
فواید:
– کاهش احتمال بروز پنومونی بیمارستانی
– افزایش راحتی
– طبیعت غیر تهاجمی ونتیلاتور
– موارد استفاده
– در نارسایی تنفسی نوع یک و دو
– زمانی که لوله گذاری بیمار ضروری نیست.
منع استفاده:
– بی ثباتی همودینامیک
– دیس ریتمی
– آپنه
– عدم همکاری بیمار
– عدم تحمل ماسک
– عدم توانایی در حفظ راه هوایی باز
– پاک سازی ترشحات
تهویه مکانیکی غیر تهاجمی با ماسک بینی یا صورتی و یک دستگاه BiPAP قابل ارائه است.
در این روش ازترکیب ( PSV )ونتیلاتوریا فشار مثبت راه هوایی دمی (IPAP) و (PEEP) ونتیلاتوریا فشار مثبت راه هوایی باز دمی (EPAP)برای کمک به تنفس خودبخودی در بیمار مورد استفاده قرار می گیرد.
در دم بیمار با دریافت PSV or IPAP حجم جاری و تهویه در دقیقه را افزایش می دهد که کاهش Paco2 افزایش تهویه آلوئل و کاهش استفاده از عضلات تنقسی را بهمراه خواهد داشت.در بازدم بیمار با دریافت PEEP or EPAP ظرفیت باقیمانده عملی را افزایش داده که موجب افزایش Pao2 می گردد.
کلید موفقیت در این متد از نظر پرستاری فیت بودن ماسک می باشد بطوریکه نشت هوا و احساس ناراحتی با فیت بودن ماسک بر طرف می گردد.
استفاده از پانسمان transparent در مناطق فشار از نشت هوا و نکروز پوست جلوگیری می کند.بیمار در وضعیت سر ۴۵ در جه بالا خوابانده می شود .بیمار از نظر پری شکم و احتمال آسپیراسیون مانیتور می شود.در صورت نیاز از نازو گاستریک تیوب استفاده می شود.
معمولا در شروع این نوع تهویه ,بیمار مضطرب و ممکن است دچار دیس پنه آ باشد در این زمان پرستار نبایستی بیمار را تنها بگذارد(حداقل ۳۰ دقیقه). دادن آرام بخش زیاد ممنوع می باشد.
روش های جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی Weaning methods
متد weaning با توجه به بیمار ,وضعیت ریه , مدت زمان دریافت تهویه مکانیکی انتخاب می شود.
سه روش عمده شامل :
T-TUBE(T-piece) trails
(Synchronized Intermittent Mandatory Ventilation(SIMV
(Pressure Support Ventilation (PSV
T – Piece
تریال قطعه تی با جدا کردن موقتی بیمار از ونتیلاتور در مد های assist/control –CMV صورت می گیرد.
هدف افزایش مدت تنفس خوبخودی و جدایی از دستگاه می باشد. حین این فرآیند خستگی عضلات تنفسی مورد توجه قرار می گیرد.
CPAP) constant positive airway pressure) برای جلوگیری از آتلکتازی و اصلاح اکسیژناسیون ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.
SIMV:
هدف از SIMV در جدا کردن بیمار از ونتیلاتور انتقال تدریجی حمایت تهویه به تنفس خودبه خودی می باشد.
تعداد تنفس ماشین بتدریج کاهش داده می شود (۱-۳)و بعد ازگذشت ۳۰ دقیقه از بیمار ABG گرفته می شود .
این متد کار تنفس را افزایش می دهد پس بیمار باید از نظر خستگی عضلات تنفسی مانیتور گردد
PSV:
از مد PSV استفاده می شود بطوریکه بیمار بتواند تحت فشار حمایتی حجم جاربی ۱۰ – ۱۲ سی سی /کیلوگرم داشته باشد.
در این متد بتدریج از مقدار فشار مثبت برای حکایت از بیمار کاسته می شود تا فشار به ۳-۵ سانتی متر آب و حجم جاری ۱۰- ۱۵ سی سی/کیلوگرم برسد.اگر بیمار این وضعیت را تحمل کند اکستوبه خواهد شد.
آمادگی برای جدا شدن از ونتیلاتور:
توجه به سطح هوشیاری بیمار
ثبات فیزیولوژیک و همودینامیک
کفایت اکسیژناسیون و تهویه
ظرفیت تنفس خودبخودی
سرعت تنفس و الگوی آن
دو شاخص اصلی ظرفیت حیاتی بالای ۱۵ سی سی / کیلوگرم و فشار منفی دمی NIP – ۳۰ سانتی متر آب یا کمتر
بیمار در وضعیت نشسته قرار داده شده و برای اطمینان از باز ماندن راه هوایی انجام ساکشن ضروری است.
در مورد پروسیجر به بیمار توضیح می دهیم
توجه به علایم عدم تحمل weaning
علایم عدم تحمل weaning :
کاهش سطح هوشیاری
افزایش فشار سیستولیک یا کاهش آن به میزان ۲۰ میلی متر جیوه
فشار دیاستولیک بیشتر از ۱۰۰ میلی متر جیوه
افزایش ضربان قلب به ۲۰ ضربه در دقیقه
PVC بیش از ۶ تا در دقیقه یا بروز تاکیکاردی بطنی
تغییر در قطعه ST معمولا بالا رفتن مشاهده می شود.
تعداد تنفس بیش از ۳۰ تا در دقیقه یا کمتر از ۱۰ تا در دقیقه
افزایش تعداد تنفس -۱۰ تا در دقیقه
حجم جاری تنفس خودبخودی کمتر از ۲۵۰ سی سی
افزایش paco2 5-8 میلی متر جیوه یا PH کمتر از ۷٫۳۰
Spo2 کمتر از ۹۰% استفاده از عضلات تنفسی فرعی
شکایت از دیس پنه ,خستگی یا درد
حرکت کاذب دیواره قفسه سینه
