به جرأت میتوان گفت که هر کدام از ما در کودکی، با ارزش ترین و دوست داشتنی ترین چیز را دوچرخه میدانستیم. اگر بخواهیم جدی تر به موضوع نگاه کنیم دوچرخه‌سواری از ورزش‌هایی است که با فعالیت سوخت‌وساز هوازی ضمن تقویت عضلات شرایط تنفسی و قلبی عروقی را بهبود می‌بخشد؛ ولی افراد خاصی هستند که نباید دوچرخه سوار شوند؛ چرا که برای سلامت آن ها اصلا خوب نیست. در ادامه این قشر را به شما معرفی میکنیم.
محدودیت دوچرخه‌سواری جز بیماری‌های داخلی یعنی تنفسی و قلبی برای کسانی هست که دچار آرتروز شدید مفاصل زانو هستند. برای کودکان تقریبا هیچ محدودیتی وجود ندارد و همچنین برای زنان و مردان انجام این ورزش به یک اندازه توصیه می‌شود.
اگر شخص شرایط خاصی ندارد که فعالیت ورزشی برایش محدویت داشته باشد دوچرخه‌سواری هیچ ضرر خاصی ندارد. محدودیت برای انجام ورزش دوچرخه‌سواری در مورد بیماری‌های قلبی و عروقی در شرایطی است که نارسایی خاصی دارند این‌گونه افراد در هوای آلوده نباید دوچرخه‌سواری کنند. در بقیه موارد که شخص مشکلی در مفاصل زانو، مچ‌پا و لگن ندارد، انجام دوچرخه‌سواری مشکلی ندارد.
در دوچرخه‌سواری حرفه‌ای مانند هر ورزش حرفه‌ای دیگر رعایت نکات آمادگی یعنی گرم کردن با نرمش ملایم، انجام دوچرخه‌سواری و بعد سرد کردن بدن برای جلوگیری از فشار به عضلات و دردهای عضلانی لازم است. میزان دوچرخه‌سواری مانند هر ورزش دیگری با سن، توانایی فیزیکی و آمادگی بدنی ارتباط مستقیمی دارد و با تمرینات مداوم میتوان این توانایی را بالاتر برد.
برای دوچرخه‌سواران حرفه‌ای در دوره‌‌های آموزش، شیوه‌های استفاده از دوچرخه برای آسیب کمتر مفاصل و عضلات آموزش داده می‌شود.
اشکالاتی که در ورزش طولانی با دوچرخه به وجود می‌آید مانند هر ورزش دیگری خستگی عضلانی و بیش از توان عضلات از آنها کار کشیدن است که سبب گرفتگی‌های عضلانی یا به ندرت آسیب الیاف عضلانی مانند کشیدگی یا پارگی عضلات می‌شود.
